Баъзи қоғоздаги ҳисоботлар стрелкасиз соатга ўхшайди.
Рақамлар бор-у, маъноси йўқ!
Тўйдан бир ой ўтгач келин уйда қайнона-қайнотаси, ҳеч ким йўқ фурсатни кутиб, куёвни ёнига келиб дебди:
— Азизим, тўйимиздан аввал менга эътиборли эдингиз. Совғалар олиб берар эдингиз, ресторанларга олиб борар эдингиз...
Энди бўлса, на кино йўқ, на кўчага чиқмайман, совғалардан умуман ном-нишон йўқ!
Куёв бўлса:
— Қизиқмисан!? Қайси балиқчи қармоғига илинган балиқни чувалчанг билан боқиб юрганини кўргансан? – деган экан.
Салом дўстим! Бормисан, қанча бўпти сени учратмаганимга?!
— Борман! Бир йил, уч ой, икки ҳафта бўлди мендан қочиб юрганингга... Олган қарзингни қачон қайтарасан, номард?!
Ўзбек, қозоқ, қирғиз далада шашлик қилиб ўтиришса, дев келиб қолибди.
— Ҳозир уччалангни ҳам ейман. Фақат кимдан бошлашни аниқлаб олишим учун, ҳозир анави кўриниб турган тепаликка югуриб бориб, орқага қайтасизлар. Ким охири қайтса, ейишни ўшандан бошлайман, - дебди.
Уччаласи югуриб кетибди. Биринчи қозоқ, иккинчи бўлиб қирғиз қайтиб келибди.
Дев:
— Демак, биринчи ўзбекдан бошлар эканман, - деса, қирғиз девга қараб:
— Ўзбек келмаса керак. Тепаликни орқасига ўтиб, уйига кетварди, - дермиш.
Қиз билан йигит хиёбонда айланиб юришган экан. Дарахтзорлар орасига кирганда йигит қизни қўлидан ушлаб:
— Жоним, хоҳлайсанми сенга ёшлигимда кесиб ташлашган жойни кўрсатаман?
Қиз қизариб ерга қараб:
— Қўйинг уяламан, тўйдан кейин кўрсатарсиз.
— Бунга тўйни нима алоқаси бор, ҳозир кўравер. Кўряпсанми хўв, анави дарахтлар орасида кўринаётган бинони, ўша бино клиника. Ёшлигимда ўша жойда кўричагимни кесиб ташлашган...
Олдинлари супермаркетга 2 минг сўм билан кириб, 2 та кола, 3 пачка чипс, 2 қути писта олиб чиқардим.
Ҳозир ҳамма ёққа камера қўйиб ташлашибди...
Ҳурматли раҳбарлар!
Илтимос аниқ айтинглар, мактабларда ўқиш бошланадими йўқми!? Болаларим подъездда турибди. Мактабга боришсинми ёки уйга киришсинми, билмай қолдик!
— Лотореяда пул ютиб олсам нима қиласан?
— Вой адаси, пулни ярмини берсангиз, ҳамма айтган ишларингизни қилиб қўярдим.
— Жуда яхши! Лотореядан 100 минг сўм ютуқ чиқди. Мана 50 минг. Ҳовлидаги қорларни тозала, машинамни ювиб қўй, бозорга бориб рўзғор қилиб кел!
Кўп қаватли уйда яшайдиган йигит дўстини хонадонига меҳмонга чақирибди. Дўсти қараса, деворда катта темир тоғора осилиб турган экан.
— Бу нимага керак? – деб сўраса, дўсти дебди:
— Бу гапирадиган соат, мана қара, - деб тоғорани қаттиқ урса девор ортидан қўшнисини: “Минг лаънат, 3 дан 15 дақиқа ўтди” деган овози эшитилибди.
Ота уйланиш тараддудида бўлган ўғлига дебди:
— Тўйни иложи борича ортга суришинг керак.
Ўғил:
— Нега ада? Қудаларингиз нима дейди?!
Ота:
— Ким нима деса десин. Ҳарна ўйнаб-кулиб яшаб қолгин дейман-да...