Бола:
— Жиззахликлар "Ж"га, Москваликлар "М"га киради, деб ўйлабди ва "Ж"га кириб кетганмиш...
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!
Талаба йигит ёзги сессиялардан сўнг отасига телефон қилиб:
— Дада, "Бешикдан қабргача илм изла" деб айтар эдингиз...
Отаси:
— Ҳа, ўғлим шундай. Нимага сўраяпсан?
Ўғли:
— Мен яна имтиҳонлардан ўта олмай, кейинги йилга қолдирилдим.
— Сен пианинода кўпроқ машқ қилишинг керак.
Ўғли:
— Бундан ортиғи бўлмайди. Бутун подезд кўчиб кетди-ку.
Биринчи қарға:
— Самолётни қара. Жуда тез учади, - деса, иккинчиси:
— Сени ҳам думингни ёқишса, сен ҳам шунақа тез учасан, - дебди.
— Синган тишларингни даволатиш учун сенга нечи пул берган эдим?
— 2 млн. бергансиз.
— Камроқ гапирганинг маъқул. Энди пул бермайман!
Қиз хурсанд бўлиб орқасига қараса, бир одам итини чақираётганмуш.
Италияликлар хамир ўртасига сыр солиб, пицца дейишди.
Турклар хамир ичига қийма солиб, донар деб аташди.
Руслар хамирга картошка солиб, пирашки деб аташди.
Ўзбеклар хамир ичига пиёздан тўлдириб солиб, гўштли сомса деб ном қўйишди.





