— Бу нимаси? Ҳамма болалар қочиб кетишади-ку, - деса,
Тарбиячи:
— Тинчланинг, ҳеч қаёққа кетишмайди. Чунки Wi-Fi фақат майдончани ичида ишлайди, - дермиш.
Ие, ана бўлди! Ишлаб кетди!
— Нимага иш вақтида кўчада юрибсан?
— Иш вақтида жароҳат олдим, таътилдаман!
— Қандай жароҳат олдинг?
— Креслода ухлаб қолиб, ерга йиқилиб тушдим.
— Гижжа ва паразитларга қарши дори беринг.
— Катталар учун ёки ёш болаларгами?
— Узр, мен гижжаларни ёшидан бехабарман!
— Тила тилагингни эй яхши инсон! - дебди балиқ тилга кириб.
— Машина олишни истайман, - дебди киши.
— Кредитгами ёки нақдгами? - дебди балиқ.
— Пахта ёғида қовурайми сени ёки писта ёғидами? - дебди ҳалиги киши.
— Вақтим йўқ ўғлим!
— Борақолайлик ада! Циркда очиқ-сочиқ кийинган чиройли қизлар арслонни ўйнатишар экан.
— Арслонни кўрмаганимга ҳам анча бўлди ўғлим...! Майли кетдик! Кўриб келайлик!
— Салом! Нега буни менга ёзяпсан? Ахир биз аллақачон ажрашиб кетганмиз-ку!?
— Шунчаки, энди йўлларда эҳтиёт бўлинг!
— Марҳамат, мана супурги. Ишни бошлашингиз мумкин.
— Нима? Ахир мен институтни тамомлаганман.
— Беринг унда. Қандай супуришни кўрсатиб бераман.
Эр-хотин кўчада айланиб юришган экан, олдидан безорилар чиқибди:
— Қимматли нарсаларингни бер! - дебди безорилар.
Хотин эрига ёлворибди:
— Илтимос, мени бериб юборманг!
Эри:
— Жиннимисан?! Қимматли деяпти!





