Бир куни доллар оламдан ўтиб, дўзахга тушибди. Қараса, жаннатда фақат сўмлар юрганмиш. Шунда у:
— Менинг қадрим баланд эди. Нега жаннатда сизлар юрибсизлар? – деса, сўмлар жавоб қайтарибди:
— Сен бирор маротаба эҳсон қутисига тушганмисан?
— Менинг қадрим баланд эди. Нега жаннатда сизлар юрибсизлар? – деса, сўмлар жавоб қайтарибди:
— Сен бирор маротаба эҳсон қутисига тушганмисан?
Бошланғич синф ўқитувчиси ўқувчиларига:
— Қўлимда иккита олма бор эди. Биттасини еб қўйдим. Нечта қолди? - деса, орқада ўтирган бир бола синфдошига қараб:
— Кап-катта одам шунча бола турганда, олмани ўзи еб қўйиб, энди уялмасдан биздан сўрашини қара! - дермиш.
— Қўлимда иккита олма бор эди. Биттасини еб қўйдим. Нечта қолди? - деса, орқада ўтирган бир бола синфдошига қараб:
— Кап-катта одам шунча бола турганда, олмани ўзи еб қўйиб, энди уялмасдан биздан сўрашини қара! - дермиш.
Ҳамма имтиҳон топширувчи талабаларга омад тилаймиз!
Айниқса, дарс қилиш ўрнига латифа ўқиб ўтирганларига!!!
Айниқса, дарс қилиш ўрнига латифа ўқиб ўтирганларига!!!
Кунларнинг бирида афанди эшагини йўқотиб қўйибди. Анча қидирса ҳам, топа олмабди. Охири ҳафсаласи "пир" бўлиб, ҳиёбондаги ўриндиқда ўтирса, орқа тарафда икки севишган суҳбатлашаётганмиш.
Йигит қизга:
— Сени кўзларингга қарасам, бутун оламни кўргандек бўламан, - деса, афанди улар томонга шартта ўгирилиб:
— Қараб кўр-чи, мени эшагим кўринмаяптими?! - дермиш.
Йигит қизга:
— Сени кўзларингга қарасам, бутун оламни кўргандек бўламан, - деса, афанди улар томонга шартта ўгирилиб:
— Қараб кўр-чи, мени эшагим кўринмаяптими?! - дермиш.
Маҳбус хотинидан хат олибди. Ўқиб чиққач, камерадошлари:
— Хотининг нима деб ёзибди? - деса, маҳбус:
— Э, ўғлим иккинчи йил ҳам бешинчи синфда қоладиган бўпти… Оиламизни шарманда қилибди ярамас! - дермиш.
— Хотининг нима деб ёзибди? - деса, маҳбус:
— Э, ўғлим иккинчи йил ҳам бешинчи синфда қоладиган бўпти… Оиламизни шарманда қилибди ярамас! - дермиш.
Бир йигит Францияга саёҳат чиптасини ютиб олибди. Лекин франсузчани билмас экан. Нима қилишини билмай, дўстидан маслаҳат сўрабди:
— Ўртоқ, бошим қотди. Францияга кетяпман-у, француз тилини билмайман!
Дўсти маслаҳат берибди:
— Шу ҳам муаммоми?! Ҳар бир сўзингни олдига "Ф" ҳарфини қўшиб гапираверасан…
Йигит Францияга борибди. Ҳамма ёқда фрунцузлар…
Шаҳар айланиб юриб, адашиб қолибди. Шунда йўлни сўраш учун бир франциялик одамни тўхтатиб сўрабди:
— Фалом, фака! Фузр, фанави фўча фаерга фолиб форади? – деса, ҳалиги француз одам қараб туриб:
— Фэ фоғайни, фўзим фам филмай фурибман, - деган экан.
— Ўртоқ, бошим қотди. Францияга кетяпман-у, француз тилини билмайман!
Дўсти маслаҳат берибди:
— Шу ҳам муаммоми?! Ҳар бир сўзингни олдига "Ф" ҳарфини қўшиб гапираверасан…
Йигит Францияга борибди. Ҳамма ёқда фрунцузлар…
Шаҳар айланиб юриб, адашиб қолибди. Шунда йўлни сўраш учун бир франциялик одамни тўхтатиб сўрабди:
— Фалом, фака! Фузр, фанави фўча фаерга фолиб форади? – деса, ҳалиги француз одам қараб туриб:
— Фэ фоғайни, фўзим фам филмай фурибман, - деган экан.
Ҳамманинг ўз бахт формуласи бор. Масалан ман хонам шипига "Эртадан югуришни бошлайман!" деб ёзиб қўйганман. Ва ҳар куни эрталаб уйғонганда бу ёзувга кўзим тушади ва "Ҳайриятки бугундан эмас, эртадан экан!" деб хурсанд бўлиб қўяман...
Ўқитувчи сўрабди:
— Болалар, мактабимизга текширув келган. Ҳозир улар бизни синфга кирганларида нима деймиз?
— Ассалому алайкум деймиз.
— Чиқиб кетаётганида-чи?
— Ҳайрият-ей деймиз! – дейишибди.
— Болалар, мактабимизга текширув келган. Ҳозир улар бизни синфга кирганларида нима деймиз?
— Ассалому алайкум деймиз.
— Чиқиб кетаётганида-чи?
— Ҳайрият-ей деймиз! – дейишибди.
Бир куни аёл эрини ёнига келиб:
— Қаранг дадаси, армияда менга ёзган хатларингизни топиб олдим, - дебди.
Эри хатлардан бирини ўқий бошлабди:
“Мени гўзалим! Сени соғиндим. Яқинда хизматим тугайди. Қайтиб борганимда сен билан ҳар доим учрашадиган жойимизда кўришамиз...”
Эр хатни ўқишдан тўхтаб, хотинини дўппослай бошлабди.
Хотини:
— Нима бўлди дадаси?! – деса, эри:
— Булар нима? Ахир мен армияга бормаганман-ку!? – дермиш.
— Қаранг дадаси, армияда менга ёзган хатларингизни топиб олдим, - дебди.
Эри хатлардан бирини ўқий бошлабди:
“Мени гўзалим! Сени соғиндим. Яқинда хизматим тугайди. Қайтиб борганимда сен билан ҳар доим учрашадиган жойимизда кўришамиз...”
Эр хатни ўқишдан тўхтаб, хотинини дўппослай бошлабди.
Хотини:
— Нима бўлди дадаси?! – деса, эри:
— Булар нима? Ахир мен армияга бормаганман-ку!? – дермиш.
Дам олиш куни ота-бола бозорга кетаётишса, олдиларидан ўғлининг ўқитувчиси чиқиб қолибди.
— Болам, устозингга салом бермайсанми? – деса, ўғли:
— Бугун дам олиш куни-ку!? – дермиш.
— Болам, устозингга салом бермайсанми? – деса, ўғли:
— Бугун дам олиш куни-ку!? – дермиш.
