Bir kuni dollar olamdan o‘tib, do‘zaxga tushibdi. Qarasa, jannatda faqat so‘mlar yurganmish. Shunda u:
— Mening qadrim baland edi. Nega jannatda sizlar yuribsizlar? – desa, so‘mlar javob qaytaribdi:
— Sen biror marotaba ehson qutisiga tushganmisan?
Boshlang‘ich sinf o‘qituvchisi o‘quvchilariga:
— Qo‘limda ikkita olma bor edi. Bittasini yeb qo‘ydim. Nechta qoldi? - desa, orqada o‘tirgan bir bola sinfdoshiga qarab:
— Kap-katta odam shuncha bola turganda, olmani o‘zi yeb qo‘yib, endi uyalmasdan bizdan so‘rashini qara! - dermish.
Hamma imtihon topshiruvchi talabalarga omad tilaymiz!
Ayniqsa, dars qilish o‘rniga latifa o‘qib o‘tirganlariga!!!
Kunlarning birida afandi eshagini yo‘qotib qo‘yibdi. Ancha qidirsa ham, topa olmabdi. Oxiri hafsalasi "pir" bo‘lib, hiyobondagi o‘rindiqda o‘tirsa, orqa tarafda ikki sevishgan suhbatlashayotganmish.
Yigit qizga:
— Seni ko‘zlaringga qarasam, butun olamni ko‘rgandek bo‘laman, - desa, afandi ular tomonga shartta o‘girilib:
— Qarab ko‘r-chi, meni eshagim ko‘rinmayaptimi?! - dermish.
Mahbus xotinidan xat olibdi. O‘qib chiqqach, kameradoshlari:
— Xotining nima deb yozibdi? - desa, mahbus:
— E, o‘g‘lim ikkinchi yil ham beshinchi sinfda qoladigan bo‘pti… Oilamizni sharmanda qilibdi yaramas! - dermish.
Bir yigit Fransiyaga sayohat chiptasini yutib olibdi. Lekin fransuzchani bilmas ekan. Nima qilishini bilmay, do‘stidan maslahat so‘rabdi:
— O‘rtoq, boshim qotdi. Fransiyaga ketyapman-u, fransuz tilini bilmayman!
Do‘sti maslahat beribdi:
— Shu ham muammomi?! Har bir so‘zingni oldiga "F" harfini qo‘shib gapiraverasan…
Yigit Fransiyaga boribdi. Hamma yoqda frunsuzlar…
Shahar aylanib yurib, adashib qolibdi. Shunda yo‘lni so‘rash uchun bir fransiyalik odamni to‘xtatib so‘rabdi:
— Falom, faka! Fuzr, fanavi fo‘cha fayerga folib foradi? – desa, haligi fransuz odam qarab turib:
— Fe fog‘ayni, fo‘zim fam filmay furibman, - degan ekan.
Hammaning o‘z baxt formulasi bor. Masalan man xonam shipiga "Ertadan yugurishni boshlayman!" deb yozib qo‘yganman. Va har kuni ertalab uyg‘onganda bu yozuvga ko‘zim tushadi va "Hayriyatki bugundan emas, ertadan ekan!" deb xursand bo‘lib qo‘yaman...
O‘qituvchi so‘rabdi:
— Bolalar, maktabimizga tekshiruv kelgan. Hozir ular bizni sinfga kirganlarida nima deymiz?
— Assalomu alaykum deymiz.
— Chiqib ketayotganida-chi?
— Hayriyat-yey deymiz! – deyishibdi.
Bir kuni ayol erini yoniga kelib:
— Qarang dadasi, armiyada menga yozgan xatlaringizni topib oldim, - debdi.
Eri xatlardan birini o‘qiy boshlabdi:
“Meni go‘zalim! Seni sog‘indim. Yaqinda xizmatim tugaydi. Qaytib borganimda sen bilan har doim uchrashadigan joyimizda ko‘rishamiz...”
Er xatni o‘qishdan to‘xtab, xotinini do‘pposlay boshlabdi.
Xotini:
— Nima bo‘ldi dadasi?! – desa, eri:
— Bular nima? Axir men armiyaga bormaganman-ku!? – dermish.
Dam olish kuni ota-bola bozorga ketayotishsa, oldilaridan o‘g‘lining o‘qituvchisi chiqib qolibdi.
— Bolam, ustozingga salom bermaysanmi? – desa, o‘g‘li:
— Bugun dam olish kuni-ku!? – dermish.