Bir jinni "Aldadim, aldadim" deb baqirib quvonib yurgan ekan. Undan bir yigit so‘rabdi:
— Kimni aldading?
— Taksi haydovchisini!
— Nima deb aldading?
— Pulini to‘lab, mashinasiga o‘tirmay qochib ketdim, - degan ekan jinni.
Maktab va institutlarda offlayn o‘qishlar boshlandi.
Hamma yigitlarni bir savol qiynaydi. 8 martga qizlarga sovg‘a beramizmi? Axir 14 yanvarda ular berishmadi-ku!?
Shogird ustozi piri komildan so‘radi:
— Ustoz, paxta eksam yaxshi yashaymanmi, yoki paxta tersammi?
Ustoz piri komil ko‘p o‘ylamay javob berdi:
— Bo‘tam, paxta qo‘ysang zo‘r yashaysan!
Uch og‘ayni suhbatlashib qolishibdi. Birinchisi:
— Men o‘tgan yili yangi yilni Gavaya orollarida kutib olgandim.
Ikkinchisi:
— Men esa, okean tubida kutib olganman. Ajoyib bo‘lgandi...
Uchinchisi:
— Ikkaloving ham men bilan choyxonada kutib olgansan! Kamroq ichish kerak edi!

Tolibi ilm piru komilining huzuriga kelib so‘radi:
— Ustoz, men abadiy yashashni xohlayman, buning uchun nima qilishim kerak?
— Uylan!
— Nega? Shunda abadiy yashaymanmi?
— Yo‘q. Ammo shu xohishing yo‘qoladi.

Bir kuni Furqat degan yigit do‘sti Rahmatga debdi:
— Kel, koreyslarga o‘xshab ismimizni oxiriga "li" qo‘yib chaqiramiz.
Rahmat:
— Bo‘lmaydi...
— Nega?
— Men Rahmatli bo‘lib qolaman, - degan ekan.
Ishchi kassa yonida:
— Maoshimni "son" bilan yozaymi "so‘z" bilan-mi?
— Qancha olyapsiz?
— 250 ming so‘m.
— Unday bo‘lsa, ko‘z yoshlar bilan yozing!
Kecha yotoqxonaga shovqinga ishlab ketadigan chiroq o‘chirgichni o‘rnatdik, endi naqd tungi klubni o‘zginasi bo‘ldi.
Fermada yashaydigan tovuq 5 kilogram keladigan tuxum qo‘yibdi.
Jurnalistlar tovuqdan so‘rashibdi:
— Bunga qanday erishdingiz?
Tovuq:
— Bu sir! - debdi.
Jurnalistlar yana so‘rabdi:
— Kelajakdagi rejangiz qanday?
— 7 kilogramlik tuxum qo‘yish, - debdi tovuq.
Jurnalistlar xo‘rozni yoniga kelishibdi:
— Sizni rejalaringiz qanday?
Xo‘roz debdi:
— Fermadan tuyaqushni tezroq yo‘qotmoqchiman!

— Sen doim shunaqa jiddiymisan?
— Yo‘q! kulguli tomonlarim ham bor.
— Nimang kulgili?
— Oylik maoshim.