O‘qituvchi fasllar haqida gapirib, so‘rabdi:
— Olma uzishga qaysi vaqt qulay?
Sobirov javob beribdi:
— Bog‘bonning iti bog‘langan vaqt qulay.
Bir odam dam olib o‘tirsa, to‘satdan azroyil paydo bo‘lib:
— Joningni olaman, - debdi.
— Ro‘yxatingni ko‘rsat-chi, - debdi boyagi odam.
Ro‘yxatni qarasa, rostan ham boshida turgan ekan. Haligi odam sekin yalinishga tushibdi:
— Iltimos menga bir kun muhlat ber. Yaqinlarim bilan xayrlashib olay, - desa, azroyilni rahmi kelib, ruxsat beribdi.
Haligi odam siqilib o‘tirsa, yoniga xotini kelib:
— Shunga ham siqilasizmi? Axir buni yo‘li oson-ku! Azroyil kelsa, oldin yaxshilab mehmon qiling. Choyiga uyqu dori qo‘shib qo‘ying. U uyquga ketgach, yonidagi ro‘yxatni olib, boshidan ismingizni o‘chirib, oxiriga yozib qo‘ying, - debdi.
Eri ertasi kuni huddi xotini aytganidek qilibti. Azroyil uyg‘ongach, haligi odamga qarab:
— Rahmat senga ey odamzot! Mazza qilib dam oldim. Bu yaxshiligingni javobsiz qoldirmayman. Mayli men jon olishni ro‘yxatni oxiridan boshlay qolaman, - dermish.
Yigit:
— Seni sevaman.
Qiz:
— Xa-xa-xa.
Yigit:
— Seni sog‘indim.
Qiz:
— Xa-xa-xa.
Yigit:
— Qachon ko‘rishamiz?
Qiz:
— Xa-xa-xa.
Yigit:
— Ko‘rishganimizda sanga tilla oberaman.
Qiz:
— Qachon?
Yigit:
— Xa-xa-xa.
Bir kuni Azizbek maktabga kelmadi. Ertaciga uctozi Azizbekdan:
— Nega kecha maktabga kelmading, - deb co‘radi.
— Bir ayolni puli tushib qolibdi.
Uctozi:
— Ha, qidirishib yubordingmi?
— Yo‘q, u ayol ketgunicha pulni oyog‘im bilan bocib turdim.
To‘ylariga bir hafta qolganda qiz bo‘lajak turmush o‘rtog‘iga debdi:
— Sizga gunohlarimni ochiq-oydin gapirib bermoqchiman.
Yigit hayron bo‘lib:
— Axir 3 kun oldin hamma gunohlaringni aytib berganding-ku?! - desa, qiz:
— Yangilari bor! - debdi.
Bo‘ri yo‘lda ketayotsa, yelkasini burga chaqibdi.
Bo‘ri yelkasidan burgani olib:
— Agar yana meni chaqsang piyoda ketasan, - degan ekan.
Ertalabdan bog‘chaga ketayotgan bolakay hasrati:
"Oyijon, hamma institutlar, maktablar karantin deb yopildi, nega bog‘chalar ochiq?"
Ikkita erkak kishi narigi dunyoda uchrashib qolibdi.
— Sen nimadan o‘lgansan? - debdi biri.
— Men muzlab qolganman, - debdi.
— Sen-chi? - debdi.
— Xursandchilikdan yuragim yorilib ketgan, - debdi.
— Qanaqa qilib? - debdi.
— Bir kuni komandirovkaga ketdim dedim-da, kechqurun to‘satdan uyga qaytib keldim. Xotinimni tekshiraman deb yugurib uyga kirdim. Hammomga qaradim. Shkaf ichini tekshirdim. Hech kim yo‘qligini ko‘rib xursandchilikdan yuragim yorilib o‘lib ketdim, - debdi.
Shunda sherigi:
— O‘shanda muzlatkichni ochib ko‘rganingda, hozir ikkalamizam tirik yurardik, - degan ekan.
Q xarfini ilk martta ko‘rganimda O harfi sigaret chekyapti deb o‘ylaganman.
Ikkita sevishgan talabalar oshxona yonidan o‘tib borayotishsa, kabob hidi dimog‘iga urilibdi. Shunda qiz chuqur nafas olib:
— Voy, mazzaligini... – desa, yigiti:
— Senga yoqdimi? – debdi.
Qiz:
— Ha, juda-yam, - desa, yigit:
— Yur, unda yana bir martta oldidan o‘tamiz, - dermish.