— Assalomu alaykum, o‘rtoq boshliq!
— Salom. Sen yangi kelganlardansan-a?
— Ha, shunday!
— Topishmoq aytaman top! "Kim ichmaydi, chekmaydi. Yangi yilda navbatchilikda qoladi!"
— ...
— Shu kitobni oling, juda qiziq, kulaverib o‘lasiz,— dedi.
— O‘zingiz bu kitobni o‘qiganmisiz?—so‘radi xaridor.
Ularning gapiga quloq solib turgan Afandi kitob sotuvchiga ishora qilib:
— O‘qigan bo‘lsa tirik qolarmidi,— dedi.
Yonidagi yigit:
— Nega darvozani tepding? - desa, yigit:
— Shunday qilsam, qo‘li band ekan, quruq qo‘l bilan kelmagan deb o‘ylaydi-da keyin darvozani ochadi, - debdi.
— Yoshim ham bir joyga borib qoldi-yu, juda hayotga intilishim katta. Uzoqroq umr ko‘rgim, bir nimalar qilgim keladi. Nima qilsam ekan-a?
Tanishi otaxonga debdi:
— Bankdan kredit oling, uni oyma-oy to‘lang, bolalarni kontraktini to‘lang! O‘shanda o‘z-o‘zidan bu hissiyotlaringiz yo‘qoladi...
— Kecha xotinim pishirgan ovqatni maqtayman deb, “Onasi, ovqating mazali emas, ... judayam mazali chiqibdi” demoqchi edim. Gapimni oxirigacha aytishga ulgurmadim...
Bir kishi cho‘lda chanqab ketayosa, oldidan quduq chiqib qolibdi.
"Suv-suv" deb qo‘duq tomon yugursa, uni ichidan bir odam chiqib "Qani?" debdi.
— Men ayolman! Kir yuvish mashinasi emas!
Eri:
— Yo‘g‘-ye, buni qara-ya! Men ham odamman, bankomat emasman!
Radioga qo‘ng‘iroq bo‘libdi:
— Allo, bu radiomi?
— Ha. KImga salom yo‘llamoqchisiz?
— Hech kimga. Shunchaki hovliga tariq yoygan edim. Radioni ovozini balandi qilib qo‘yaman. Har-har zamon "kish-kish" deb tursangiz...
Keyin yukni o‘zini yelkasiga ilib, o‘zi eshakni ustiga o‘tirib ketgan ekan.





