— Одноклассникига кириб, ўзимга янги саҳифа очдим. Чиройли бир қизни расмини жойлаштирдим.
Эрим билан танишиб олдим. У меҳмонхонада, мен эса ошхонада ўтириб, одноклассникида гаплашяпмиз.
Эрим мени учрашувга таклиф қиляпти. Ўзим меҳмонхонага чиқсаммикин ёки уни ошхонага чақирсаммикин...?
Эрим билан танишиб олдим. У меҳмонхонада, мен эса ошхонада ўтириб, одноклассникида гаплашяпмиз.
Эрим мени учрашувга таклиф қиляпти. Ўзим меҳмонхонага чиқсаммикин ёки уни ошхонага чақирсаммикин...?
Уйда аёл китоб ўқиб ўтирса, ўғли мактабдан келиб:
— Нима ойижон, интернет ишламаяптими?!, - дермиш.
— Нима ойижон, интернет ишламаяптими?!, - дермиш.
— Касбинг нима?
— Бекорчиман!
— Унда қўшиқчи бўлақол!
— Йўғ-е, унчалик бекорчи эмасман...
— Бекорчиман!
— Унда қўшиқчи бўлақол!
— Йўғ-е, унчалик бекорчи эмасман...
Бир қари бадавлат одам кечқурун уйига қайтса, хизматкори:
— Ҳа, қари тўнка! Қаерларда юрибсан?!, - деса, бой пинагини бузмай:
— Қулоғимга эшитадиган аппарат сотиб олгани боргандим, - дермиш.
— Ҳа, қари тўнка! Қаерларда юрибсан?!, - деса, бой пинагини бузмай:
— Қулоғимга эшитадиган аппарат сотиб олгани боргандим, - дермиш.
Касалхонада йўлагида бир одам қаттиқ ҳаяжонда, у ёқдан-бу ёққа юрибди. Хотинини операция қилган врач чиқиб, ғамгин ҳолатда гап бошлабди:
— Хотинингизни ҳаётини сақлаб қолдик. Лекин у комада. Яхши парвариш қилсангиз, яна ўн йил яшаши мумкин.
Врач эрига қараса, кайфияти бутунлай тушиб кетибди. Йиғлаб юборишига бир баҳя қолганини кўриб:
— Ҳазиллашдим. Хотинингизни сақлаб қола олмадик, - дебди врач.
— Хотинингизни ҳаётини сақлаб қолдик. Лекин у комада. Яхши парвариш қилсангиз, яна ўн йил яшаши мумкин.
Врач эрига қараса, кайфияти бутунлай тушиб кетибди. Йиғлаб юборишига бир баҳя қолганини кўриб:
— Ҳазиллашдим. Хотинингизни сақлаб қола олмадик, - дебди врач.
— Отахон, юз ёшдан ошибсиз. Буни сири нимада?
— Буни сири - умримда ҳеч ким билан тортишмаганман, гаров ўйнамаганман.
— Йўғеее, бўлиши мумкинмас...
— Тўппа-тўғри, бўлиши мумкинмас!
— Буни сири - умримда ҳеч ким билан тортишмаганман, гаров ўйнамаганман.
— Йўғеее, бўлиши мумкинмас...
— Тўппа-тўғри, бўлиши мумкинмас!
Уйида таъмирлаш ишларини олиб бораётган қўшнимдан безор бўлдим. Дрель ишлатмаслиги учун эшигини олдидаги деворга "Қўшни, хабарингиз бўлсин! Мен ҳомиладорман" деб ёзиб қўйдим.
Эртаси куни қўшнимни хотини уни хиёнатда айблаб, уйдан кетиб қолибди.
Эртаси куни қўшнимни хотини уни хиёнатда айблаб, уйдан кетиб қолибди.
Бир хонадондаги бўлаётган зиёфатда меҳмонлар зерикиб, сиқилиб кетишипти. Бир бурчакда эснаб ўтирган
аёлни кўриб, меҳмон ундан сўрапти:
— Зерикдингизми?
— Жуда ҳам.
— Бўлмаса секин туриб кетаверайлик...
— Кошки эди, лекин афсуски, иложим йўқ.
— Нега?
— Мен шу уйнинг бекасиман.
аёлни кўриб, меҳмон ундан сўрапти:
— Зерикдингизми?
— Жуда ҳам.
— Бўлмаса секин туриб кетаверайлик...
— Кошки эди, лекин афсуски, иложим йўқ.
— Нега?
— Мен шу уйнинг бекасиман.
Бир киши кечаси ухлаб ётса, эшик таққиллаб қолибди.
— Ким у? – дебди ҳовлига мўралаб.
— Сизларга ўтин керакми? – дебди нотаниш одам.
— Йўқ, керакмас! – деб ухлашга кириб кетибди.
Эрталаб турса, ҳовлида йиғиб қўйган ўтинлари йўқ эмиш.
— Ким у? – дебди ҳовлига мўралаб.
— Сизларга ўтин керакми? – дебди нотаниш одам.
— Йўқ, керакмас! – деб ухлашга кириб кетибди.
Эрталаб турса, ҳовлида йиғиб қўйган ўтинлари йўқ эмиш.
Бир тентакроқ одам сувда чўкаётган кишини қутқариб олибди.
Орадан кўп ўтмай одамлар тентакни ёнига келиб:
— Сиз уни сувдан қутқариб олган эдингиз, у бўлса ўзини осиб ўлибди, - деса, тентак:
— Ие, ўлиб қолибдими? Мен уни қурисин деб дарахтга илиб қўйгандим, - дермиш.
Орадан кўп ўтмай одамлар тентакни ёнига келиб:
— Сиз уни сувдан қутқариб олган эдингиз, у бўлса ўзини осиб ўлибди, - деса, тентак:
— Ие, ўлиб қолибдими? Мен уни қурисин деб дарахтга илиб қўйгандим, - дермиш.
