— Hozir qo‘lingni ushlasam, nima qilasan?
— Bobomni chaqiraman.
— Kutilmaganda yuzingdan bo‘sa olsam-chi?
— Bobomni chaqiraman.
— Nega endi «Bobomni chaqiraman», «Bobomni chaqiraman» deyaverasan?
— Chunki bobomning ikkala qulog‘iyam kar.
— O‘rtadagisi, - debdi.
Yigit hayron bo‘lib:
— Qayerdan bildingiz?, - desa, onasi:
— Shunisiga qarasam, asabim buzilyapti, - dermish.
Bir kuni o‘rmondan sher kelib shahardagi daraxt ustiga chiqib olibdi.
Buni ko‘rgan bir odam kerakli joyga murojat qilibdi. Tezda bir kishi iti bilan yetib kelibdi va haligi odamga debdi.
Men daraxtga chiqib sherni pastga tushiraman va it borib uni g‘ajib tashlaydi deb haligi odam qo‘liga miltiq beribdi. Shunda u odam hayron qolib surabdi. Kechirasiz agar it sherni g‘ajib tashlasa miltiqni nima keragi bor desa
Haligi odam: Agar men tushib ketsam it otib tashlaysiz.
— Madiyarov! Nega imtihonga tayyor emassan?! Mayli senga bir savolim bor. Topsang, imtihondan o‘tding hisob! – debdi.
Talaba xursand bo‘lib:
— Mayli ustoz! Nima savol ekan? Tezroq aytaqoling! – debdi.
O‘qituvchi:
— Shu xonada nechta lampochka bor? Faqat qaramasdan javob ber! – desa, talaba:
— Oltita, - debdi.
— Topa olmading. Yettita bor, - deb cho‘ntagidan 1 ta lampochka chiqaribdi o‘qituvchisi.
Ertasi kuni qayta topshirishga kirgan talaba yana yozmay o‘tiraveribdi.
O‘qituvchi yoniga kelib debdi:
— Yana shu ahvolmi Madiyarov?! Mayli, yana o‘sha gap. Bu xonada nechta lampochka bor? Topsang, bahoing - besh!
— Albatta yettita, ustoz! – debdi talaba.
— Bekorlarni aytibsan! Bugun meni cho‘ntagim bo‘m-bo‘sh, - desa, Madiyarov:
— Lekin meni cho‘ntagimda lampochka bor! – deb cho‘ntagidan lampochkani chiqargan ekan.
— Bu juda oson. Men ertalab molxonaga kiraman-da, “Bugun sut ichamizmi yoki go‘sht yeymizmi?” - deyman.
— Men itman degan fikr sizda qachon paydo bo‘lgan?
Mijoz o‘ylanib turib:
— Yosh kuchukchaligimda, - dermish.
— Afandi, janoza o‘qilayotganda tobutning o‘ng tomonida turgan savobmi, chap tomonida?
Afandi javob berdi:
— Ikkala tomonida tursang ham savob, faqat tobutning ichida bo‘lmasang bas!
— Qanday ehtiyoj, muammolaringiz bo‘lsa, bizlar hal qilib beramiz, - debdi.
— Bizda ikkita katta muammo bor, - debdi bir oqsoqol. — Avvalo, bizda shifoxona boru, shifokor yo‘q.
Amaldor shartta mobil telefonidan kimningdir raqamini teribdi-da, bir chetga o‘tib 1-2 daqiqa gaplashibdi.
— Bu masalani gaplashib hal qildim. Shifokor ertagayoq shu yerda bo‘ladi. Endi ikkinchi ehtiyojingizni ayting-chi?
— Qishlog‘imizda mobil aloqa mutlaqo ishlamaydi, - debdi oqsoqol.
"Bekorga menga shuncha gapni gapiryapsan. Qulog‘im og‘ir bolam, eshitmayman!"





