— O‘g‘lim men ham shu maktabni 20 yil oldin bitirganman.
O‘g‘il ajablanib javob beribdi:
— O‘qituvchimiz aytuvdi-ya, sendaqa ahmoqni 20 yil bo‘lgandi ko‘rmaganimga!, - deb...
— Rossa mazza qilib dam oldim. Bilasizmi adasi, u yerda "Mehnat qahramoni" bilan tanishib qoldim, - deb tursa, o‘g‘li:
— Qanaqa qahramon? Qo‘rqoq amaki ekan-ku! Bir o‘zi qo‘rqib, bizni xonamizda yotdi ada...
— Allo, bu hafta nechta mototsikl sotdingiz?
— Beshta!
— Demak, yana bittasi qayerdadir sang‘ib yuribdi...
— Nimani go‘shti? Nima bilan bilan boqilgan?
— Mol go‘shti. Pokiza, halol go‘sht, oling! Non, saryog‘, qaymoqlar bilan boqqanman.
Xaridor hujjatini ko‘rsatib debdi:
— Men tekshiruvchiman. Oziq-ovqatni shu yo‘l bilan isrof qilyapsizmi?...
Sotuvchi qo‘rqqanidan, unga besh kilogramm bepul go‘sht berib yuboribdi.
Birozdan so‘ng boshqa xaridor kelibdi.
— Go‘sht qanchadan?, - so‘rabdi sotuvchiga qarab.
— O‘ttiz mingdan. Mol go‘shti. Chiqindilar, axlatdan topilgan yemishlar bilan boqilgan.
Bu xaridor ham sanitariya tekshiruvidan ekanini aytib, jarimaga tortmoqchi bo‘libdi. Sotuvchi unga ham talaygina go‘sht berib, zo‘rg‘a qutulib qolibdi.
Uchinchi xaridor rasta yoniga kelib go‘sht tanlay boshlabdi:
— Go‘shting tozzami? Nimalar berib boqgansan?
Sotuvchi bu safar ham “tushib” qolishidan qo‘rqib:
— Bilmayman nima yeganini. Qo‘liga pul berardim, ko‘chaga chiqib ovqatlanib kelardi, - dermish.
— Kiravering, eshik ochiq, - debdi.
Birozdan keyin yana taqqillabdi.
— Kiravering dedim-ku, - javob beribdi yigit.
Eshikni orqa tarafidagi ovoz:
— Chiqsang kiramanmi!? Xojatxonaga kirganingga 2 soat bo‘ldi, - debdi.
Bolalardan biri:
— Bo‘ldi, Akbar yutdi! - debdi.
Akbar bo‘lsa:
— Men o‘ynamayapman, - dermish.
— Salom ismim Mohira.
— Salom hursandman!
— Mohira ismim.
— Hursandman!
— Meni ismim Mohira. Sizniki-chi?
— Xursand - ismim meni.
— Bizga qanday moddiy yordam ko‘rsata olasiz? - debdi.
Ota:
— Bepul prokuratura tekshiruvini o‘tkazib bera olaman, - debdi.
— Nima bo‘ldi?
— Bilasanmi, bugun qanaqa kun? – debdi eri.
— Yo‘q, - hayron bo‘lib javob beribdi xotin.
— Bundan 20 yil avval, maktabda o‘qib yurgan paytlarimiz... Ikkalamiz otangni qimmatbaho mashinasini haydab ketib, urib olganmiz. Pachoq bo‘lgan mashinasini ko‘rgan otang “yoki mashinamni pulini har oyda falon so‘mdan to‘lab borasan yoki shu qizimga uylanasan” degandilar... – debdi eri.
Xotini yana tushunmay:
— Ho‘sh, nima bo‘pti. Nega shu voqeani bugun eslayapsiz? – desa, eri afsus bilan:
— Agar o‘shanda otangni birinchi shartiga rozi bo‘lganimda, bugun mashinani puli to‘lab qutulgan bo‘lardim! – dermish.
— Ho‘sh Asad, do‘sting sendan 5000 so‘m pul olib, 4000 so‘mini sarfladi. Senga necha pul qaytaradi?
— Bir so‘m ham qaytarmaydi, ustoz!
— O‘tir joyingga, bahoing "ikki"! Matematikani umuman bilmaysan!
— Yo‘q ustoz, siz meni do‘stlarimni mutlaqo bilmas ekansiz...





