— Yo‘q, ko‘rmadim.
— Unda hamyoningni ber ovsar!
"Qarzlaringni qaytar! Aks holda sevgan qizingni boshqa qaytib ko‘rmaysan.
O‘qib hayron qoldim. Bo‘ynimdagi shuncha katta qarzlarim bunchalik ko‘p quvonch olib keladi deb o‘ylamagandim.
— Kecha Alisherdan qarz so‘rasam bermadi. Alisher nomard ekan.
— Do‘stim, senga aytib qo‘yay, men ham nomardman.
— Ustoz, nega men 2 yildan beri o‘qishga kira olmayapman? Buning sinoati nedir?
Ustoz chuqur o‘yga toldi va vazminlik bilan javob so‘radi:
— Sen quyoshning tog‘lar ortidan sekin-astalik bilan chiqishini, maysalar ustidagi qirovni qitiqlab eritib, tiniq shabnam tomchilariga aylantirishini kuzatasanmi?
— Albatta, ustoz.
— Tog‘dan sharqirab, olamga shovqin solib tushayotgan sharsharaning, daryoda sokin mavjlanayotgan suvning so‘zlariga quloq solasanmi?
— Shubhasiz, ustoz.
— Kumush qadahga to‘ldirib quyilgan mayning yuzida o‘z aksingni ko‘rganda chuqur o‘yga tolasanmi? Hayotning ma’nosi haqida fikr yuritasanmi?
— Juda ham ko‘p marta, ustoz.
— Oydek suluv go‘zalning ko‘ksiga boshingni qo‘yib, uning har bir yurak urishida namoyon bo‘lgan muhabbatni vujudingda xis qilasanmi?
— Deyarli har kuni, ustoz.
— Haa, ahmoq, kaltafahm! Vaqtingni bunaqa bekorchi narsalarga sarflamasdan ketingni bir joyga qo‘yib, qunt bilan o‘qiganingda allaqachon talaba bo‘lib yurgan bo‘larding! degan ekan.
— Tanishgan kunimiz yodingizdami?
Er:
— Ha. Men taksiga xushtak chalsam, yonimga sen kelgansan.
— Imorat soldim. O‘zing-chi?
— Qorin soldim.
Ertasi kuni uyga xotini qaytib kelsa erini jahli chiqib o‘tirgan emish.
— Onasi, qoshiqlarni qayerga qo‘ygansan? Kecha topa olmay, ovqatni qo‘lda yedim, - desa, xotini yotoqxonaga kirib eri uxlaydigan ko‘rpani tagini ochib:
— Mana qoshiqlar. Agar men yo‘qligimda ham uyda uxlaganingizda ko‘rgan bo‘lar edingiz, - dermish.
— Nega siz kutilmaganda bizning futbol jamoamizga oʻtdingiz?
Messi javob beribdi:
— Bu yerda yaxshi ekan! Koptokni xohlagan tarafga tepsa boʻlarkan...
— Man o‘yinchilarimiz tepgan to‘pini kapalakka o‘xshatdim.
— Nega?
— Burchakdan to‘p tepishlari huddi kapalak ohista uchib, raqib darvozabonini qo‘liga sekingina qo‘nganday bo‘lganligi uchun...
— Men esa o‘yinchilarimizni ertaklarimizdagi kenja botirga o‘xshatdim.
— Nega?
— To‘p bilan darvozaga yaqin kelganda darvozaga tepaymi, chapga oshiraymi yoki o‘nggami? - deb chuqur hayolga botishganligi uchun...
— Men esa o‘yinchilarmizni mehmondo‘st azamatlarga o‘xshatdim.
— Nega?
— Hech ko‘ptokni talashishmaydi. Oling-oling deb mehmonlarga uzatgani uchun...





