— Sizga nima deyishni ham bilmay qoldim, - desa, eri:
— Hayriyat-yey, seni-yam gaping tugar ekan-a, - dermish.
— Yaxshi qiz, sochingizga nechi pul berdingiz?
— So‘rab nima qilasiz? Baribir pulingiz yetmaydi!
— Ha endi, makiyajga pul yetmadimi deyman-da…
— Ayt-chi, seni cho‘ntagingda ming so‘m bor. Dadangdan yana ming so‘m so‘rading. Necha puling bo‘ladi?
— Ming so‘m bo‘ladi ustoz.
— Sen matematikani yomon bilar ekansan.
— Siz meni dadamni yomon bilar ekansiz.
— Mana bu taqinchoq necha pul?
— 20 ta bo‘sa debdi, - yigit hazillashgisi kelib.
Shunda qiz:
— Men shunisini olaman. Haqqini buvim to‘lab yuboradilar, - dermish.
— Azizam meni quyoshim bo‘lishni istaysanmi?
— Ha albatta!
— Unda mendan 150 million kilometr uzoqda yur!
“Rossiyada yosh bolalar ham ruschani zo‘r bilishar ekan!".
— Aytinglar-chi, kimsasiz orolga o‘zingiz bilan nima olib ketgan bo‘lardingiz?
— Men och qolmaslik uchun bir qop bug‘doy olib ketardim, - debdi Ma’ruf.
— Men esa bitta xizmatkor va sharob tayyorlash uchun uzum ko‘chatini olib ketgan bo‘ladim, - dermish Sharif.
Shunda Xamid o‘rnidan turib:
— Men orolga o‘zim bilan Ma’ruf va Sharifni olib ketgan bo‘lardim, - degan ekan.





