Shifoxonada davolanib chiqayotib, bir kishi shifokorga minnatdorchilik bildirdi:
— Ming-ming rahmat sizga shifokor-jon! O‘z minnatdorchiligimni qanday izhor qilishni ham bilolmay qoldim…
Unga javoban shifokor ma’noli iljaydi-da, dedi:
— Eh, azizam, bilasizmi, insoniyat pul degan qudratli narsani o‘ylab topganidan beri minnatdorchilik izhor qilish yo‘li osongina hal etilgan.
— Ming-ming rahmat sizga shifokor-jon! O‘z minnatdorchiligimni qanday izhor qilishni ham bilolmay qoldim…
Unga javoban shifokor ma’noli iljaydi-da, dedi:
— Eh, azizam, bilasizmi, insoniyat pul degan qudratli narsani o‘ylab topganidan beri minnatdorchilik izhor qilish yo‘li osongina hal etilgan.
— Bizning korxonamizda faqatgina kerakli kadrlar faoliyat yuritishi kerak, - deb ta’kidladi «Qo‘ng‘iroqcha» fermasining ma’naviyat ishlari bo‘yicha direktor o‘rinbosari yordamchisi ish yurutuvchisining kichik 3-razryadli kichik referent-kotibi.
Afandi qo‘sh xaydab yurib bir xum oltin topib oldi. Atrofiga olazarak qaragan edi, yonida ov qilib yurgan podshoga ko‘zi tushdi. «Agar shu oltinlarni podshoga bersam, biror shaharga meni hokim qilar» degan xayol ko‘nglidan o‘tdi-da, podshoni chaqirdi. podsho ham kela boshladi, U kelguncha, oltinlarning mehri o‘tkirlik qilib, uni podshoga bergisi kelmay qoldi. Podsho:
— Nima ishing bor, meni nega chaqirding!— dedi.
— Shohim, siz ko‘zchi, didi baland odamsiz, bir chamalab ko‘ring-chi, haydalgan joy ko‘pmi, haydalmaganimi?— dedi Afandi.
Nihoyatda achchig‘langan podsho:
— Ablah, mening ovimga halal berding!— dedida jo‘nab qoldi. podsho biroz yurgach, Afandi yana iyib ketdi-da, oltinlarni unga bergisi kelib chaqirdi:
— Shohim, qayting, bir xum oltin beraman! Oltinning nomini eshitgan podsho otining boshini burib qaytib kela boshladi. Biroq u yetib kelguncha Afandi yana aynib qoldi-da:
— Shohim, bir nazar solib qarang, ola ho‘kizim tez yuradimi, qorasi ildammi? — dedi Afandi.
Podsho o‘z ichida: «Bu jinni odam ekan» deb xayol qil-di-yu otni choptirib ketdi.
Afandi qo‘shni tugatib, kechqurun xumni ko‘tarib uyiga keldi. Xumni uyga qo‘yib, ho‘kizlarni joylash uchun molxonaga kirib ketdi. Xotini xumni qaragan edi, ichi to‘la oltin. U darrov oltinlarni sandiqqa solib, xumni tosh bilan to‘latib qo‘ydi.
Afandi molxonadan chiqquncha yana oltinlarni podshoga bergisi kelib qoldi-da, xumni qopga solib ko‘tarib, saroyga qarab jo‘nadi. Podsho beklari bilan kengashib o‘tirar edi. Afandi o‘rtaga kirib borib:
— Shohim, sizga bir xum oltin olib keldim,— dedi-da xumni gilamga ag‘dardi.
Undan to‘kilgan toshlarni ko‘rib, hamma ajablandi. Afandi xijolatdan chiqish uchun, dedi:
— Bordi-yu, shu xum to‘la tilla bo‘lganda, necha botmon kelar edi?
— Nima ishing bor, meni nega chaqirding!— dedi.
— Shohim, siz ko‘zchi, didi baland odamsiz, bir chamalab ko‘ring-chi, haydalgan joy ko‘pmi, haydalmaganimi?— dedi Afandi.
Nihoyatda achchig‘langan podsho:
— Ablah, mening ovimga halal berding!— dedida jo‘nab qoldi. podsho biroz yurgach, Afandi yana iyib ketdi-da, oltinlarni unga bergisi kelib chaqirdi:
— Shohim, qayting, bir xum oltin beraman! Oltinning nomini eshitgan podsho otining boshini burib qaytib kela boshladi. Biroq u yetib kelguncha Afandi yana aynib qoldi-da:
— Shohim, bir nazar solib qarang, ola ho‘kizim tez yuradimi, qorasi ildammi? — dedi Afandi.
Podsho o‘z ichida: «Bu jinni odam ekan» deb xayol qil-di-yu otni choptirib ketdi.
Afandi qo‘shni tugatib, kechqurun xumni ko‘tarib uyiga keldi. Xumni uyga qo‘yib, ho‘kizlarni joylash uchun molxonaga kirib ketdi. Xotini xumni qaragan edi, ichi to‘la oltin. U darrov oltinlarni sandiqqa solib, xumni tosh bilan to‘latib qo‘ydi.
Afandi molxonadan chiqquncha yana oltinlarni podshoga bergisi kelib qoldi-da, xumni qopga solib ko‘tarib, saroyga qarab jo‘nadi. Podsho beklari bilan kengashib o‘tirar edi. Afandi o‘rtaga kirib borib:
— Shohim, sizga bir xum oltin olib keldim,— dedi-da xumni gilamga ag‘dardi.
Undan to‘kilgan toshlarni ko‘rib, hamma ajablandi. Afandi xijolatdan chiqish uchun, dedi:
— Bordi-yu, shu xum to‘la tilla bo‘lganda, necha botmon kelar edi?
— Eshitishimcha, qo‘shnilaring juda ahil, huddi qush kabutarlarday yashasharmish.
— To‘ppa-to‘g‘ri! Goh hotini oynadan otilib chiqadi, gohida eri.
— To‘ppa-to‘g‘ri! Goh hotini oynadan otilib chiqadi, gohida eri.
Afandi onasidan chuchvara qilib berishni iltimos qildi.
— Xo‘p,— dedi onasi.
— Sen menga taxta-o‘qlog‘ini topib ber.
Afandi uzoq axtarib, topolmadi. Keyin onasiga:
— Oyi,— dedi,— taxta-o‘qlog‘ini topay-topay deb qoldim. Endi o‘zingiz jinday qidirsangiz topasiz-qo‘yasiz.
— Xo‘p,— dedi onasi.
— Sen menga taxta-o‘qlog‘ini topib ber.
Afandi uzoq axtarib, topolmadi. Keyin onasiga:
— Oyi,— dedi,— taxta-o‘qlog‘ini topay-topay deb qoldim. Endi o‘zingiz jinday qidirsangiz topasiz-qo‘yasiz.
— Xorma do‘stim! Xotining yaxshimi?
— Yaxshi-ku, moy almashtiradigan vaqti kelib qoldi. Sen qaysi birini so‘rading o‘zi...?
— Yaxshi-ku, moy almashtiradigan vaqti kelib qoldi. Sen qaysi birini so‘rading o‘zi...?
Ko‘zidan shikoyat qilgan bemor okulist ko‘rigiga kelibdi.
Turli xil harflar yozilgan Sivseva jadvalini bemorga ko‘rsatib vrach debdi:
— Xo‘sh bemor, oxirgi qatordagi so‘zlarni ko‘ryapsizmi? O‘qing-chi!
— O‘qituvchi nashriyoti. Adadi 5000.
Turli xil harflar yozilgan Sivseva jadvalini bemorga ko‘rsatib vrach debdi:
— Xo‘sh bemor, oxirgi qatordagi so‘zlarni ko‘ryapsizmi? O‘qing-chi!
— O‘qituvchi nashriyoti. Adadi 5000.
Qaynonaning xasrati:
Uyga Wi-Fi o‘rnatganimizdan buyon kelinim ovqatlarni tayyorlashni internetdan bemalol ko‘rib olyapti.Faqat endi pishirishga vaqti bo‘lmayapti. Qo‘shni ayollar "Wi-Fi ni o‘chirib qo‘ying" deyishyapti. Tushunolmadim...?!
Uyga Wi-Fi o‘rnatganimizdan buyon kelinim ovqatlarni tayyorlashni internetdan bemalol ko‘rib olyapti.Faqat endi pishirishga vaqti bo‘lmayapti. Qo‘shni ayollar "Wi-Fi ni o‘chirib qo‘ying" deyishyapti. Tushunolmadim...?!
It huradi, karvon o‘tadi. Qanday ajoyib logistika!
