— Qanday qilib shunday shovqinga chidaysiz-a?
— E, bu hech gap emas! Men bir necha yil boshlang‘ich sinflarga dars berganman.
— «Qand» so‘zini qo‘shib bir gap tuz-chi!
— «Ertalab qahva ichdim».
— Bu gapda «qand» so‘zi yo‘q-ku?
— Qand qahvaning ichida erib ketgan-da!
— Kecha erim bilan urushib qoldim. Meni xafa qildi.
— Mayli. Choy damlab berayotganingda qasdingni olasan.
— Tushunmadim...
— Axir yuziga tuflay olmaysan-ku!
— Gap sizlarni boyligingizda emas. Qizingizni sevaman!
Xonadon egasi:
— Axir bizni 3 ta qizimiz bor. Qaysi birini?
Yigit:
— Farqi yo‘q!
— Siz o‘g‘rini o‘z uyingizda ushlab olganingiz rostmi?
— Ha!
— Uyingizga o‘g‘ri kirib olganini qayerdan bilib qoldingiz?
— Xotinimga latifa aytib bersam, shkaf ichidan kulgan odamni ovozi eshitildi...!
Kim birinchi bo‘lib kashasini yeb qo‘ysa, o‘sha bolaga kasha yemaslikka ruxsat beriladi!
— Senga mazza-da... Ovqatlanasan, uxlaysan, xojatdan keyin yana ovqatlanasan, ... uxlaysan... – deb bolasiga gapirayotsa, qo‘shni xonada televizor ko‘rib yotgan eri:
— Haqqim bor! Bugun yakshanba - dam olish kunim! – dermish.
— Dada, uzumda “U” vitamini bor. Yeb turish kerak! – debdi.
Yana birozdan so‘ng:
— Dada, yong‘oqda “Yo” vitamini bor. Yeb turish kerak! – deb yong‘oqni paqqos tushiribdi.
Mezbondan uyalib turgan dadasi, uy egasi tashqariga chiqishi bilan o‘g‘liga bir tarsaki tushiribdi-da, debdi:
— O‘g‘lim, tarsakida “T” vitamini bor. Yeb turish kerak!
— Pivo quy!
Barmen pivo quyib berib, haligi kishiga qarab tursa, — Nima, kiyimsiz odam koʻrmaganmisan? – debdi.
Barmen:
— Yoʻq koʻrganman. Faqat pivoni pulini qayerdan olarkan deb qarab turibman, - dermish.





