Эр-хотин гаплашиб ўтиришса, телефон жиринглаб қолибди.
Эр:
— Агар мени сўрашса, уйда йўқлар деб айтгин, - дебди.
Хотин бориб телефон гўшагини кўтариб:
— Алло, йўқ, эрим уйдалар, дебди.
Эри жаҳли чиқиб:
— Аҳмоқ, мени уйда йўқ, деб айтгин дедим-ку сенга, - деса, хотин бамайлихотир дермиш:
— Нега жаҳл қиласиз? Ахир телефон сизга бўлмадику, - дермиш.
— Собир, do you speak English?
— Нима?
— Қодир, do you speak English?
— Нима?
— Саида, do you speak English?
— Yes? I do!
— Нима?
— Зерикдингизми? Сирларингизни кимга айтишни билмаяпсизми? Барча сирларни очиб, ўзингизни енгил ҳис қилинг! 102 қисқа рақамига қўнғироқ қилиб, барчасини рўй-рост гапириб беринг!
Бир йигит сеҳрли чироқни топиб олибди-да, уни ишқалабди. Шу пайт ичидан жин чиқиб:
— Тила тилагингни..., - дебди.
Йигит ҳам шошилиб қолиб:
— Тинч океани устидан ўтадиган кўприк қуриб бер!, - деб юборибди.
— Эсинг жойидами?! У океан бўлса... Ўзингга фойдалироқ нарсани сўрасанг-чи, - деса, йигит:
— Дунёдаги барча аёлларни жаврамайдиган қилиб қўй!, - дебди.
Жин ҳам ўйланиб туриб:
— Қаерга кўприк қуриш керак эди...?, - дермиш.
— Мен фермерман. Етти мингта қўй боқаман. У ҳам етмагандек, ўғлим Тошкентда ўқийди. Уни домласини-ям қўшиб боқаман.
Бир куни афанди ўзбек, рус ва қозоқга биттадан автомобиль олиб келишларини айтибди. Ўзбек велосипед, рус Малибу ҳайдаб келибди. Қозоқдан эса дарак йўқ эмиш. Шунда афанди:
— Энди ҳар ким олиб келган нарсасини кўтарсин, - дебди.
Ўзбек велосипедни дарров кўтарибди. Рус эса бир кулиб, бир йиғлармиш.
Афанди русдан нега кулиб, йиғлаётганини сўрабди.
Шунда рус афандига:
— Йиғлашимни сабаби, Малибуни кўтара олмаяпман. Кулишимни сабаби эса, анави ерда қозоқ танк ҳайдаб келяпти, - дермиш.
Катта бир корхонанинг раҳбари ишчилар интизомини тартибга солиб қўймоқчи бўлибди. Ишёқмас, дангаса бирор ходимни ишдан бўшатиб, қолганларга намуна кўрсатиб қўйиш ниятида текширувга чиқибди. Қараса, бир ёш ишчиси корхона ҳовлисида деворга суяниб, дам олиб турган экан. Раҳбарнинг фиғони фалакка чиқибди. Ёш йигитнинг ёнига келиб:
— Сенга бир ҳафтада нечи пул тўлашади?, - деб сўрабди жаҳл билан.
— Олти юз минг, - жавоб берибди ҳайрон бўлиб.
Раҳбар бошқаларга ҳам ўрнак бўлсан деган мақсадда, хонасидан икки ярим миллион олиб чиқибди-да ёш ишчисини қўлига тутқазиб дебди:
— Мана, тўрт ҳафталик маошингни ортиғи билан олгин-да, бу ердан йўқол, қайтиб кела кўрма!
Йигит пулни олиб, индамасдан кетибди. Раҳбар эса бу ҳолатни кузатиб турган ишчиларга қарата:
— Ким эди у ишёқмас?, - деб сўраса,
Ишчилардан бири:
— Пицца ташиш хизматидан эди. Олиб келган пиццасини пулини кутиб турганди, - деган экан.
Бир йигит уйланибди. Чимилдиққа киргандан сўнг, хотинига қараб:
— Бу уй энди сеники ҳам, ҳамма нарсага тегинишинг ва ишлатишинг мумкин. Фақат битта анави сандиққа тегмайсан. Тегинсанг кечирмайман сени, - дебди.
Хотини хўп деб 20 йил тегинмабди. Охири сабри чидамай сандиқчани очибди.
Қараса 500000 минг сўм пул билан уч дона тухум бор экан. Эри келгандан кейин сўрабди.
— Ҳа, майли очибсанда охири. Гап шундаки қачон сенга ҳиёнат қилсам сандиқчага битта тухум қўяр эдим, - деса
Хотини:
— Ҳа, 20 йил ичида учта ҳиёнатни кечириш мумкин. 500000 минг сўм пул қандай келди? - деса..
Эр:
— Биласанми асалим тухумлар кўпайиб кетгандан сўнг сотишга тўғри келди, - дермиш
Қиз билан йигит биринчи бор учрашгани чиқишибди. Йигит қизни музқаймоқ билан меҳмон қилибди. Иккаласи индамай музқаймоқ еяётган экан, қиз йигитдан сўрабди:
— Нега гапирмай индамай ўтирибсиз, нималар ҳақида ўйлаяпсиз?
— Ўша сиз ўйлаётган нарсалар ҳақида ўйлаяпман.
— Вой, уятсиз, уялмайсизми тўйимиз бўлмай туриб, шунақа нарсалар ҳақида ўйлагани?
Бир аёлни эри оламдан ўтибди.
Аёл қабр устида йиғлаб дардини тўкиб солибди:
— Ўғлимизга шим, қизимизга кўйлак, у керак бу керак, - дебди.
Кечаси тушига эри кириб:
— Хотин ман ўлдим, Дубайга кетганим йўқ, — дебди.