— Ўғлим мен ҳам шу мактабни 20 йил олдин битирганман.
Ўғил ажабланиб жавоб берибди:
— Ўқитувчимиз айтувди-я, сендақа аҳмоқни 20 йил бўлганди кўрмаганимга!, - деб...
— Росса мазза қилиб дам олдим. Биласизми адаси, у ерда "Меҳнат қаҳрамони" билан танишиб қолдим, - деб турса, ўғли:
— Қанақа қаҳрамон? Қўрқоқ амаки экан-ку! Бир ўзи қўрқиб, бизни хонамизда ётди ада...
— Алло, бу ҳафта нечта мотоцикл сотдингиз?
— Бешта!
— Демак, яна биттаси қаердадир санғиб юрибди...
— Нимани гўшти? Нима билан билан боқилган?
— Мол гўшти. Покиза, ҳалол гўшт, олинг! Нон, сарёғ, қаймоқлар билан боққанман.
Харидор ҳужжатини кўрсатиб дебди:
— Мен текширувчиман. Озиқ-овқатни шу йўл билан исроф қиляпсизми?...
Сотувчи қўрққанидан, унга беш килограмм бепул гўшт бериб юборибди.
Бироздан сўнг бошқа харидор келибди.
— Гўшт қанчадан?, - сўрабди сотувчига қараб.
— Ўттиз мингдан. Мол гўшти. Чиқиндилар, ахлатдан топилган емишлар билан боқилган.
Бу харидор ҳам санитария текширувидан эканини айтиб, жаримага тортмоқчи бўлибди. Сотувчи унга ҳам талайгина гўшт бериб, зўрға қутулиб қолибди.
Учинчи харидор раста ёнига келиб гўшт танлай бошлабди:
— Гўштинг тоззами? Нималар бериб боқгансан?
Сотувчи бу сафар ҳам “тушиб” қолишидан қўрқиб:
— Билмайман нима еганини. Қўлига пул берардим, кўчага чиқиб овқатланиб келарди, - дермиш.
— Кираверинг, эшик очиқ, - дебди.
Бироздан кейин яна таққиллабди.
— Кираверинг дедим-ку, - жавоб берибди йигит.
Эшикни орқа тарафидаги овоз:
— Чиқсанг кираманми!? Хожатхонага кирганингга 2 соат бўлди, - дебди.
Болалардан бири:
— Бўлди, Акбар ютди! - дебди.
Акбар бўлса:
— Мен ўйнамаяпман, - дермиш.
— Салом исмим Моҳира.
— Салом ҳурсандман!
— Моҳира исмим.
— Ҳурсандман!
— Мени исмим Моҳира. Сизники-чи?
— Хурсанд - исмим мени.
— Бизга қандай моддий ёрдам кўрсата оласиз? - дебди.
Ота:
— Бепул прокуратура текширувини ўтказиб бера оламан, - дебди.
— Нима бўлди?
— Биласанми, бугун қанақа кун? – дебди эри.
— Йўқ, - ҳайрон бўлиб жавоб берибди хотин.
— Бундан 20 йил аввал, мактабда ўқиб юрган пайтларимиз... Иккаламиз отангни қимматбаҳо машинасини ҳайдаб кетиб, уриб олганмиз. Пачоқ бўлган машинасини кўрган отанг “ёки машинамни пулини ҳар ойда фалон сўмдан тўлаб борасан ёки шу қизимга уйланасан” дегандилар... – дебди эри.
Хотини яна тушунмай:
— Ҳўш, нима бўпти. Нега шу воқеани бугун эслаяпсиз? – деса, эри афсус билан:
— Агар ўшанда отангни биринчи шартига рози бўлганимда, бугун машинани пули тўлаб қутулган бўлардим! – дермиш.
— Ҳўш Асад, дўстинг сендан 5000 сўм пул олиб, 4000 сўмини сарфлади. Сенга неча пул қайтаради?
— Бир сўм ҳам қайтармайди, устоз!
— Ўтир жойингга, баҳоинг "икки"! Математикани умуман билмайсан!
— Йўқ устоз, сиз мени дўстларимни мутлақо билмас экансиз...





