Афанди кечаси кўчада дайдиб юрса, қўшниси:
— Ҳа қўшни, ярим кечасида нима қилиб юрибсиз? - деса, афанди:
— Уйқим қочиб кетди. Шуни қидириб юрибман, - дебди.
Учта иноқ дўстлар дам олишга Туркияга боришибди. Меҳмонхонани 45-этажига жойлашиб олишибди. Тушликни биринчи қаватда еб бўлгач, хоналарига чиқмоқчи бўлиб қарашса, лифт ишламаётган экан. Зинада чиқишдан бошқа иложлари қолмагач, чалғиш учун ҳар бири навбатма-навбат латифа айтиб чиқишга келишибди.
Биринчиси ўн бешинчи қаватгача латифа айтиб, ўртоқларини кулдириб чиқибди. Кейин иккинчиси ўттизинчи қаватгача кулдирибди. Навбат учинчисига келган экан, у дўстларига қараб:
— Ҳозир бир нарса айтаман, кулавериб, ичагингиз узилади, - дебди. Дўстлари қизиқиб, — Нима экан? Айт-чи, - дейишса:
— Хонамизни калити биринчи қаватда қолиб кетибди, - дебди.
Қиз билан йигит паркда кетаётса, қиз тўсатдан ҳушидан кетиб қолибди.
Йигит:
— Сув! Сув олиб келинглар! Тез ёрдам чақиринглар, - деса
Қиз аста кўзини очиб:
— Қанақа сув? Қанақа тез ёрдам? Сунъий нафас бериш керак, - дермиш.
— Нима учун Ҳиндистонда оила мустаҳкам бўлади?
— Чунки тўй куни, куёвга милтиқ совға қилинади, келинни пешонасига эса қизил нуқта чизилади.
Эр хотинига дебди:
— Энди сен билан ҳеч қачон жанжаллашмасликка қарор қилдим.
Хотин бўлса жиғибийрон бўлиб:
— Нима? Қарор қилганмуш! Олдин мендан бир оғиз сўрадингизми?
— Қозон кабобга нима қўшиб тайёрлаган эдингиз қудажон?
— Айтолмайман, бу пазандалик сири...
— Айтақолинг! 3 кундан бери реанимацияда ётибман. Врачлар топа олишмаяпти.
Зоология дарсида:
— Алиев, иккита йиртқич ҳайвонни санаб бер-чи!
— Шер ва ...
— Билмайсанми? Ўтир “2”!
— Қодиров, учта йиртқич ҳайвонни санаб бер!
— Шер, йўлбарс, ...
— Билмайсанми? Ўтир “2”!
— Одилов, сен бешта йиртқич ҳайвонни санаб бер!
— 2 та шер ва 3 та йўлбарс.
70 га кирган аммамга телефон қилдим:
— Ташқарига чиқманг-а амма!
— Йўқ, чиқмаяпман.
— Нима қиляпсиз?
— Ўтирибмиз, қўшнилар ўзлари киришди. Зумрад холанг, Ҳолида холанг бор яна 3-4 таси гаплашиб ўтирибмиз.
— Э, амма касал юқади. Тўпланиш керакмас. Нимага унақа қиласизлар амма?
— Ҳавотир олма жиян. Битта маска олвоганмиз. Ким гапирса, ўша тақиб гапиряпти.
Бир куни газ билан свет турмуш қурибди. Орадан бир йил ўтиб улардан газбалон билан движок дунёга келибди.
Йиллар ўтиб, газ билан свет ажрашибди. Свет Хитойга, газ эса Россияга кетиб қолишибди. Бизларга газбалон билан движок қолган экан.
— Ойижон, бу сафар она тилидан чорак баҳоим аниқ “5” чиқади.
— Баракалла ўғлим! Нега бунчалик аниқ гапиряпсан?
— Чунки чораклик иншони партадошим Манзурадан кўчирдим. Мавзусини биласизми? “Менинг таржимаи ҳолим”...