— Ҳа қўшни, ярим кечасида нима қилиб юрибсиз? - деса, афанди:
— Уйқим қочиб кетди. Шуни қидириб юрибман, - дебди.
Биринчиси ўн бешинчи қаватгача латифа айтиб, ўртоқларини кулдириб чиқибди. Кейин иккинчиси ўттизинчи қаватгача кулдирибди. Навбат учинчисига келган экан, у дўстларига қараб:
— Ҳозир бир нарса айтаман, кулавериб, ичагингиз узилади, - дебди. Дўстлари қизиқиб, — Нима экан? Айт-чи, - дейишса:
— Хонамизни калити биринчи қаватда қолиб кетибди, - дебди.
Йигит:
— Сув! Сув олиб келинглар! Тез ёрдам чақиринглар, - деса
Қиз аста кўзини очиб:
— Қанақа сув? Қанақа тез ёрдам? Сунъий нафас бериш керак, - дермиш.
— Чунки тўй куни, куёвга милтиқ совға қилинади, келинни пешонасига эса қизил нуқта чизилади.
— Энди сен билан ҳеч қачон жанжаллашмасликка қарор қилдим.
Хотин бўлса жиғибийрон бўлиб:
— Нима? Қарор қилганмуш! Олдин мендан бир оғиз сўрадингизми?
— Айтолмайман, бу пазандалик сири...
— Айтақолинг! 3 кундан бери реанимацияда ётибман. Врачлар топа олишмаяпти.
— Алиев, иккита йиртқич ҳайвонни санаб бер-чи!
— Шер ва ...
— Билмайсанми? Ўтир “2”!
— Қодиров, учта йиртқич ҳайвонни санаб бер!
— Шер, йўлбарс, ...
— Билмайсанми? Ўтир “2”!
— Одилов, сен бешта йиртқич ҳайвонни санаб бер!
— 2 та шер ва 3 та йўлбарс.
— Ташқарига чиқманг-а амма!
— Йўқ, чиқмаяпман.
— Нима қиляпсиз?
— Ўтирибмиз, қўшнилар ўзлари киришди. Зумрад холанг, Ҳолида холанг бор яна 3-4 таси гаплашиб ўтирибмиз.
— Э, амма касал юқади. Тўпланиш керакмас. Нимага унақа қиласизлар амма?
— Ҳавотир олма жиян. Битта маска олвоганмиз. Ким гапирса, ўша тақиб гапиряпти.
Йиллар ўтиб, газ билан свет ажрашибди. Свет Хитойга, газ эса Россияга кетиб қолишибди. Бизларга газбалон билан движок қолган экан.
— Баракалла ўғлим! Нега бунчалик аниқ гапиряпсан?
— Чунки чораклик иншони партадошим Манзурадан кўчирдим. Мавзусини биласизми? “Менинг таржимаи ҳолим”...





