— Fransuz tilini bilmaymiz-ku, qanday qilib buyurtma beramiz? - debdi biri.
Sherigi:
— Shoshmay tur! Hozir boplayman, - debdi va ofitsiantni chaqirib:
— Lya salat, lya tovuq, lya non, lya choy, - debdi. Ofitsiant tez fursatda hamma aytgan narsalarni olib kelib beribdi.
— Ko‘rdingmi! Men bo‘lmasam nima qilarding?! - debdi buyurtma bergan o‘zbek sherigiga va ofitsiantga:
— Lya rahmat! - desa, ofitsiant:
— Lya osh bo‘lsin, aka! - degan ekan.
1. Telegram.
2. Instagram.
3. Feysbuk.
4. Mahalladagi xotinlar.
— Nechi pul bo‘ladi?
— 4000, - debdi haydovchi.
Yigit 2000 beribdi.
— Nega 2000? Qolgan yarmi-chi? - desa, yigit:
— Mashinada siz ham keldingiz-ku! - dermish.
"Faqat suvga bosish yo‘q!"
Do‘stlari ichida barcha ayollardan "Vatan - barchamizniki!" degan izoh qoldirishibdi.
— Oyijon, muhimi sog‘-salomat yuribman-ku!
Hamma niqobda, boshliq kim aksirganini bilolmasdan:
— Kim aksirdi? - debdi.
Hamma jim!
— Kim aksirdi deyapman?!
Yana hamma jim!
Bir xodim sekin o‘rnidan turib "Tamomman endi" deb "Men, aksirdim boshliq" desa, boshliq:
— Sog‘ bo‘ling! - degan ekan.
— Qayerga ketayapsan? - so‘rabdi virus.
— Ziyoratga. Sen-chi?
— Sening yurtingga, besh ming kishini olib ketishga, — debdi virus.
Har kim o‘z yo‘lida ketibdi. Yil o‘tib, ular yana o‘sha joyda ko‘rishib qolishibdi.
— Sen aldading, - debdi virusga haligi kishi, — Besh ming kishini olib ketaman deb, yurtimdan ellik besh ming odamni olib ketibsan!
— Yo‘q, Men rostdan ham besh ming kishini olib ketdim. Qolgani vahimadan, ayrimlari oziq-ovqatga bo‘kib o‘lishdi, - debdi virus.
— Do‘stim bilasanmi, kecha bekatda shunaqangi chiroyli qiz o‘tirgan ekan...! Gap otmoqchi bo‘lib yoniga borsam menga qarab nima qildi degin.
— Xo‘sh, nima qildi?
— O‘rnidan turib "O‘tiring amaki" deb joy bersa bo‘ladimi?!





