— Yechining, tekshiramiz, - desa
Qiz:
— Men emas, oyim kasal, - desa
Doktor:
— Qani opajon og‘zingizni ochib: "A-A-A" - dengchi dermish.
— Voy yigitcha, nima qilyapsiz?
Jimlik. Birozdan so‘ng yana o‘sha ovoz:
— Nima qilyapsiz yigitcha?
Jimlik. qiziquvchan ovoz eshitildi orqadan:
— Ayt endi! Nima qilyapsan?
— Yaxshi qiz, bir boqishda yaxshi ko‘rib qolish mumkinmi?
— Yo‘q,— dedi qiz.
— Unda, ertaga qayerda uchrashamiz,— debdi Afandi.
— Nima, otang shuncha maosh olarmidi?
— Yo‘q, u ham orzu qilardi.
Uyiga kelib, qon to‘lgan ko‘zi bilan xotiniga qarasa, xotini oyoqlari qaltirab:
— Unaqa qaramang, hammasini o‘zim aytib beraman, - dermish.
Bironta erkakni oldiga kelyapti bir qo‘shnimni eri yo‘q, yana birini eri xorijda, yana biri ishda, demak meni erimni oldiga kelyapti.
Erimni 2ta o‘ynashi bor: biri Tanya, biri Lena. Tanya chet elga ketgan, demak buni ismi Lena.
Ayol:
— Lena iltimos manavi pulni konduktorga uzatvoring.
Lena hayron:
— Meni qayerdan taniysiz?
— Qani tezda yechining!
— Nega doktor?
— Yechining tez-tez! Haligi odam qip yalang‘och bo‘lib yechinibdi.
— Nimadan shikoyat qilib keldingiz?
— Shikoyatim shuki, shifoxonangizga ko‘mir olib keluvdim. Tushirib oladigan odam yo‘q.
— Nima qilding?
— Karbyuratoriga suv kirib ketdi.
— Sen karbyuratorning farqiga borarmiding?! Qani, aytchi, karbyurator qayerda joylashgan?
— Mashinangda
— Ha—ha, Mashinam qayerda bo‘lmasa?
— Daryoda!
O‘g‘rilar sekin u yotgan joyga keldilar-da, «Pul qaysi oyog‘ida ekan? O‘ngidami, chapidami?» deb, ikkilanib, tavakkaliga bir oyog‘ini o‘tkir bolta bilan chopib, opqochib ketdilar. Birdan vagonning ichi to‘s-to‘polon bo‘lib ketdi. Yo‘lovchilar savdogarning holiga achinardilar. U bo‘lsa hadeb «xudoga shukur, xudoga shukur» derdi.
— Iye, nimaga shukur qilyapsiz? Axir bir oyog‘ingiz...
— E qiziq ekansizlar-ku! Pullik oyog‘im omon qolibdi-da! Shunga shukur qilyapman...





