— Ikkalangiz shoshilib qayerga ketayapsiz?
— Mana, hozir ikkalangiz barobarlashdingiz, - dedi Afandi u bilan eshak orqasidagi masofani ko‘rsatib, - bir oz turib do‘stlashib ketasiz, o‘zidan so‘rang, qayerga borishini aytib beradi.
— Xotin och eshikni, eshik ochilmagach yana taqillatib, — Och eshikni, ichsam pulimga ichamanda - desa
Sekin eshik ochilib qo‘shni chiqibdida,
— Borsang o‘zingni uyinga borda - debdi.
— Bilasanmi, dugonajon, doktor kecha menga xushxabar aytdi — men homilador ekanman!
— Tabriklayman! Sen endi bo‘lajak farzandingga ism topish bilan ovorasanmi?
— Yo‘q, hozircha... Otasining ismi ustida bosh qotiryapman!
— Nuqul dadam bilan karta o‘ynaganingiz o‘ynagan-a!.. Ora-sirada, hech bo‘lmasa, bir marta men tomongayam qarab qo‘ysangiz, kamayib qolasizmi?
— Menga qara, biz dadangnikiga bekorga kelganimiz yo‘q-ku, axir!.. Senga qarayversam, mashinaga pulni qanday yig‘ib olamiz?
Chol: — Senga o‘zim bir bosh oyoq kiyim oberay.
Kampir — Hop, dadasi.
Chol sotuvchi juvonni oldiga borib:
— Qizim bu ko‘ylaklaring necha pul?
Sotuvchi: — 30 000
Chol: — Ha, yaxshi. aaa, bu lozimingchi?
Sotuvchi: — 40 000
Chol: — Exe, bu qizim qimmat aytdinku. Qizim bunday qilamiz ko‘ylaging yaxshi ekan, mayli ko‘ylagingni ko‘taramiz, lozimingni tushiramiz. Qanchaga byerasan?
Shunda kampir:
— Hay, yashamagur chol-a
— Aqli "normalniy" qizlar bolalar hushtak chalsa qaramaydi - deb, «dalshe» ketibdi.
— Xotin, narsalaringni yig‘ishtir, men bir million dollar yutib oldim!
Xotini ham xursand bo‘lib shoshib qolibdi:
— Qayerga boramiz? Yozgi kiyimlarimni olaymi yoki qishkilarinimi?
— Hamma narsalaringni yig‘ishtir, - dedim senga. Yig‘ishtir va ko‘zimdan yo‘qol.
— Senga nima bor? Bor yo‘qol alkash, - dermish.
Afandi biroz fursat o‘tkazib, o‘rtoqlar "men fokus ko‘rsatmoqchiman", deb hammani o‘ziga qaratib, davom etibdi:
"Hozir mana bu qoshiqni shundoq cho‘ntagimga solib, Valini cho‘ntagidan chiqarib beraman", - degan ekan.





