— Kun bo‘yi hech narsa qilmasdan yotaverib, zerikib, charchab ketmaysanmi?
— Qanaqasiga hech narsa qilmasdan, men har zamonda u yoqdan bu yoqqa ag‘anayman - debdi.
— Xudoga shukur eson-omon qutuldim.
Shunda yonida yotgan kasal:
— Hali quvonishga erta, meni operatsiya qilishganda qaychini unutib qoldirishgan — debdi.
Ikkinchi bemor:
— Menda vrachni qo‘lqopi qolib ketgandi — deb tursa
Koridordan vrachni ovozi eshitilibdi:
— Hamshirani hech kim ko‘rmadimi?
Bitta jinni gazetani ustiga o‘tiribdi. Vrachlar kelib jinnidan:
— Nimaga bunday o‘tiribsan, - desa.
Jinni:
— Boshqalardan baland o‘tiray deb, - deganmish
— Bor, xozir men sizga dori yozib beraman.
— Faqat ko‘proq, ko‘proq...
— Yo, qudratingdan, niyat qilsang amalga osharmisha - dermish.
— Menga bir dona atirgul bering, - debdi u sotuvchiga.
— Atigi bittami?
— Ha... Men juda kamgapman!
— Afandi, turing, uyga o‘g‘ri kirdi,— dedi. Afandi asta shivirladi:
— Jim yot, men uyg‘oqman, ovozimizni eshitib, o‘g‘rilar qopini ko‘tarib qochib qolmasin. Men qopdagi buyumni mo‘ljallab turibman.
— Erni qidiryapman.
— O‘zingga umr yo‘ldoshni chatdan qidirib topmoqchimisan?
— O‘zimni erimni qidiryapman!
— Sizni tilla zanjiringizni o‘g‘irlab qochgan shaxsni taniy olasizmi?
Jabrlanuvchi:
— O‘g‘rining advokati himoya nutqidan keyin, meni o‘zi tilla zanjirim bor-yo‘qligiga ham shubhalanib qoldim, o‘rtoq sudya...!





