— Buni qanday o‘ldiraman?
— Iya, cho‘ktirib yubor, o‘ladi-qoladi!
Xotini:
— Namuncha kulasiz?
Er:
— Anuni xunukligini qara, - desa
Xotini:
— Shunga shunchalik kulish kerakmi? Men yigirma yildan beri siz bilan yashab kulmayapmanku, - debdi.
— Qo‘rg‘onning o‘zi ham baland edi-ku, nega baland ko‘tarayotibsizlar?
— Saroyga o‘g‘ri tushmasin, deb.
Bu javobdan ajablangan Afandi aytar edi:
— Tashqaridan tushadigan o‘g‘riga desangiz to‘g‘ri-ku, lekin ichkaridan chiqadigan o‘g‘riga ellik paxsa devor xam pisand emas!
— Axir bu "Toyota-a-a"! Barzangilar uni battar tepkilay boshlashdi. Oxiri charchab kaltaklashdan to‘xtashgandi, yigitcha zo‘rg‘a shivirlab:
— Axir bu "Toyota"! Ruli o‘ng tarafda-ku!
— Xo‘sh, kirdingmi?
— Yo‘q.
— Nima, tanlovdan o‘tolmadingmi?
— Eshikdan o‘tolmadim.
— Ukam qulog‘in kerakmi?
— Ha, oka, albatta kerak!
Sartarosh bolani qulog‘ini shartta qaychilab bolani qo‘liga berdi. Sartarosh soch olishni davom etdi. Birozdan so‘ng sartarosh yana so‘radi:
— Ukam qulog‘ing kerakmi?
— Yo‘q! Yo‘q kerakmas!? Baqirdi bola qo‘rqib ketib.
Sartarosh bolani qulog‘ini shartta qaychilab axlat chelakka tashlab yubordi.
— Keyin-chi?
— Keyin biz tanishdik...
— Ex, onamni gaplariga quloq solganimda bu ahvolda yurmasmidim
— Xo‘sh onang nima degandilar?
— Bilmadim, aytayapmanku quloq solmaganman deb..





