Ona qizalog‘ini vrach ko‘rigiga olib kelib:
— Qizimning ko‘zlari nega kichkina? Axir bizning koreys qarindoshimiz yo‘q-ku!
Vrach:
— Ko‘zlarini yon tomonini qarab ko‘ring-chi, kattalashtirish moslamasi yo‘qmikin?
— Qizimning ko‘zlari nega kichkina? Axir bizning koreys qarindoshimiz yo‘q-ku!
Vrach:
— Ko‘zlarini yon tomonini qarab ko‘ring-chi, kattalashtirish moslamasi yo‘qmikin?
Bir odam byurokrat boshliqning huzuriga kirib:
— Ertaga keling degandingiz, mana keldim, - debdi.
— Hmm... Shunday deganmidim?
— Ha, shunday degansiz.
— Yaxshi! Unday bo‘lsa ertaga keling-da! Nega bugun keldingiz?
— Ertaga keling degandingiz, mana keldim, - debdi.
— Hmm... Shunday deganmidim?
— Ha, shunday degansiz.
— Yaxshi! Unday bo‘lsa ertaga keling-da! Nega bugun keldingiz?
Shahardan qishloqqa tushgan kelinga qaynonasi sigir sog‘ishni buyuribdi. Bir soat o‘tibdi, ikki soat o‘tibdi. Kelin og‘ilxonadan chiqmasmish.
— Bor, xotiningdan xabar olchi, - debdi qaynona o‘g‘liga.
O‘g‘li og‘ilxonadan qaytib kelib, qotib kular emish. Onasi o‘g‘lidan, - nima bo‘ldi?, - deb so‘rasa, o‘g‘li:
— Keliningiz sigirni sog‘ib, "unisini ham sog‘ib olay" deb buqaning ortidan quvlab yuribdi, - dermish.
— Bor, xotiningdan xabar olchi, - debdi qaynona o‘g‘liga.
O‘g‘li og‘ilxonadan qaytib kelib, qotib kular emish. Onasi o‘g‘lidan, - nima bo‘ldi?, - deb so‘rasa, o‘g‘li:
— Keliningiz sigirni sog‘ib, "unisini ham sog‘ib olay" deb buqaning ortidan quvlab yuribdi, - dermish.
Bir yosh qiz do‘konga kirib, har xil buyumlar xarid qilibdi. Hamma narsalarni bir donadan sotib olayotsa, sho‘x yigit gap "otibdi":
— Yaxshi qiz, bir o‘zingiz yashaysizmi?
Qiz viqor bilan:
— Ha, qayerdan bildingiz?, - desa,
— Juda-yam xunuk ekansiz-da..., - dermish.
— Yaxshi qiz, bir o‘zingiz yashaysizmi?
Qiz viqor bilan:
— Ha, qayerdan bildingiz?, - desa,
— Juda-yam xunuk ekansiz-da..., - dermish.
— Salom Alisher! Ishlar qalay?
— Qanaqa Alisher?! Meni ismim...
— Anchadan beri ko‘rishmaymiz. Sendan pul olgan edim. Shuni qaytarmoqchiman.
— Alisher bo‘lsa, mayli Alisher-da!
— Qanaqa Alisher?! Meni ismim...
— Anchadan beri ko‘rishmaymiz. Sendan pul olgan edim. Shuni qaytarmoqchiman.
— Alisher bo‘lsa, mayli Alisher-da!
Bir yigit muzeyda tarixiy ko‘zani sindirib qo‘yibdi. Muzey xodimi:
— Bilasizmi, siz XII asr topilmasini sindirib qo‘ydingiz!
— Xayriyat eski ekan, - debdi yigit.
— Bilasizmi, siz XII asr topilmasini sindirib qo‘ydingiz!
— Xayriyat eski ekan, - debdi yigit.
Afandi bozordan o‘n so‘mga ot olib kelayotgan edi, yo‘lda odamlar «necha pulga oldingiz» deb so‘rashdi. U so‘raganlarga «o‘zlaringiz chamalab ko‘ring, necha pulga olsa bo‘ladi» dedi. Birov «o‘n besh so‘mga oldingizmi?» degan edi, u «besh so‘m foyda qildim» dedi, boshqa bir kishi: «yigirma so‘m bo‘ldimi?» degan edi, «o‘n so‘m foyda qildim» deb keta berdi.
Afandi uyiga kelgach, qizi yugurib chiqib so‘radi:
— Dada, otni necha pulga oldingiz?
— Qizim, o‘zing chamalachi, necha pulga olsa bo‘ladi.
— Besh so‘mga oldingizmi?
— Qoch, qizim! Ot tepib qoladi,— dedi achchig‘lanib Afandi.
Afandi uyiga kelgach, qizi yugurib chiqib so‘radi:
— Dada, otni necha pulga oldingiz?
— Qizim, o‘zing chamalachi, necha pulga olsa bo‘ladi.
— Besh so‘mga oldingizmi?
— Qoch, qizim! Ot tepib qoladi,— dedi achchig‘lanib Afandi.
Hamkasblar ziyofatida bir shifokor qadah so‘zi boshladi:
– Bu dunyoda biz shifokorlarning dushmani juda ko‘p...
Kimdir luqma tashladi:
– U dunyoda bundan ham ko‘p.
– Bu dunyoda biz shifokorlarning dushmani juda ko‘p...
Kimdir luqma tashladi:
– U dunyoda bundan ham ko‘p.
Podsho Afandiga bir eshakni mulla qilib berasan, deb topshirdi. Afandi o‘n yil muddat bilan xizmat haqiga ming tilla so‘radi. Podsho Afandining taklifiga ko‘ndi va shunday shart qo‘ydi:
— Aytgan muhlatingda eshakni mulla qilib bermasang boshingni olaman! Afandi ham shartga rozi bo‘ldi va ming tilla bilan eshakni olib uyiga jo‘nadi. Afandi voqeani xotiniga aytib bergan edi, u juda qo‘rkib ketdi.
— Voy, sho‘rim qursin, eshak ham mulla bo‘ladimi?
— Ey, xotin! — taskin bera boshladi, Afandi,— nimaga qo‘rqasan, o‘n yilgacha kim boru kim yo‘q, yo Podsho o‘ladi, yo eshak.
— Aytgan muhlatingda eshakni mulla qilib bermasang boshingni olaman! Afandi ham shartga rozi bo‘ldi va ming tilla bilan eshakni olib uyiga jo‘nadi. Afandi voqeani xotiniga aytib bergan edi, u juda qo‘rkib ketdi.
— Voy, sho‘rim qursin, eshak ham mulla bo‘ladimi?
— Ey, xotin! — taskin bera boshladi, Afandi,— nimaga qo‘rqasan, o‘n yilgacha kim boru kim yo‘q, yo Podsho o‘ladi, yo eshak.
— To‘ydan oldin qanaqa va’dalar bergan edingiz? — deb nozlanib so‘radi xotin.
Er o‘ylab ham o‘tirmay, dadil javob qaytardi:
— Va’dalarim esimda: osmondagi yulduzlarni olib beraman, Oyni hatto Quyoshni ham olib kaftingga tutqazaman, deganman. Lekin har yili yangi palto olib beraman, demaganman.
Er o‘ylab ham o‘tirmay, dadil javob qaytardi:
— Va’dalarim esimda: osmondagi yulduzlarni olib beraman, Oyni hatto Quyoshni ham olib kaftingga tutqazaman, deganman. Lekin har yili yangi palto olib beraman, demaganman.
