— U yerdagilar ham o‘zbekcha gapirar ekanmi?
Rahbar o‘ylanib turib:
— Unisini bilmadim-u, lekin o‘zbekcha qarsak chalar ekan, - dermish.
— Oyijon, asal ari asal beradimi?
— Ha bolajonim!
— Nega unda qovoq ari qovoq bermaydi?
Tirik qolgan hayvonlarni sher bir joyga yig‘ib, shunday debdi:
— Hamma joy yonib ketdi. Bularni barchasi tiklanguncha, oramizdagi eng katta hayvonni yeb turamiz.
Sichqon sekin filga qarasa, filni jahli chiqib:
— Ko‘zing teshilgur, nega menga qaraysan?! - dermish.
— Og‘ayni, 50000 ming qarz berib tura olasanmi?
— Uzr! Men qarz bera olmayman. O‘rtada shartnoma bor, - debdi pistachi.
— Qanaqa shartnoma? - hayron bo‘lib so‘rabdi do‘sti.
— Bank pista sotmaydi, men qarz bermayman...
— Bilasanmi, biz "Mersedes"ni sotib, "Lada" sotib olishimizga, Rublyovkadagi dang‘illama uyimizni sotib, Moskvadagi kvartiramizga ko‘chib o‘tishimizga to‘g‘ri keladi. Biroq sen meni shunda ham sevaverasan-ku, to‘g‘rimi?.
Rafiqasi esa unga:
— Ha sevaveraman va juda sog‘inaman, - deb javob qaytaribdi
— Do‘stim, nega ko‘zing ko‘kargan?
— E, ko‘rmaysanmi!? Sport bilan shug‘ullanay deb, tosh ko‘tarishga borgandim. Bir baquvvat sportchi tosh ko‘tarayotgan ekan... Shuni tamosha qilib turgandim...
— Sportchini qo‘lidagi tosh seni ustingga tushib ketdimi?
— Yo‘k!
— Unda nega ko‘zing ko‘kargan?
— Haligi sportchini ustidan kulib yuboribman...
Qarg‘a sherni ustidan kulib, haqorat qilibdi. Buni ko‘rgan bo‘ri ham sherni haqorat qilgan ekan, sher uni samolyotdan uloqtirib yuboribdi-da debdi:
— Uchishni bilmasang, nima qilarding ustimdan kulib?!
— Bizlarni 3 ga 4 suratga olib qo‘ysangiz. Har birimizga 2 donadan chiqarib berasiz.
Suratchi rozi bo‘libdi. Suratga tushirish uchun chiroqlarni yoqib, fotokamerasini sozlab tursa, 7 ta bokschilarning 4 tasi bir taraf, 3 tasi bir taraf bo‘lib olib, mushtlashishga shay turib olishganmush.
Vaziyatdan qo‘rqib ketgan suratchi:
— Hoy-hoy, to‘xtanglar! Nima qilyapsizlar?! - desa, bokschilar:
— Suratga olavering! Trenerimiz bizlarga "3 ga 4 suratingizni 2 donadan olib kelasizlar degan" dermush...
O‘g‘ri o‘zicha fikrlab:
— Bitta nonga bir oy qamashdi. Endi bir oy tekinga non berishadi, - dermish.
— Mening kimligimni bilasizmi, o‘rtoq oddiy askar?!
— Hoy, yigitlar! — qichqiribdi yosh askar, chodirli shaharchaga qarab, — Bu yoqqa kelinglar, maza qilasizlar. Mana bu qariya o‘zining kimligini esidan chiqarib qo‘yibdi.





