Oila haqida latifalar
Erkak qo‘shni ayoldan so‘radi:
— Eringiz uydami?
— Ha, uyda. Nima edi?
— Undan o‘n ming so‘m qarz so‘ramoqchiydim.
— Qiziqsiz-a! Erimning o‘n ming so‘mi bo‘lsa, hayotda uyda o‘tirmasdi.
— Eringiz uydami?
— Ha, uyda. Nima edi?
— Undan o‘n ming so‘m qarz so‘ramoqchiydim.
— Qiziqsiz-a! Erimning o‘n ming so‘mi bo‘lsa, hayotda uyda o‘tirmasdi.
Er-xotin janjallashib qolishibdi.
Er:
— Seni nuqul pul havotirga soladi!
Xotin:
— Pul havotirga solmaydi, tinchlantiradi!
Er:
— Seni nuqul pul havotirga soladi!
Xotin:
— Pul havotirga solmaydi, tinchlantiradi!
Dadasi meni sevasizmi?
— Pulim yo‘q.
— Men ko‘ngil uchun so‘rayabman, siz esa darrov boshqacha tushinasiz.
— Ha, sevaman, jonimdan ortiq.
— Bo‘ldi endi qizig‘i yo‘q puliz bo‘masa.
— Pulim yo‘q.
— Men ko‘ngil uchun so‘rayabman, siz esa darrov boshqacha tushinasiz.
— Ha, sevaman, jonimdan ortiq.
— Bo‘ldi endi qizig‘i yo‘q puliz bo‘masa.
Yangi uylangan askar uyiga borish uchun komandirdan bir kunga ruxsat olib, kechasi xotini bilan uxlab yotsa, eshik taqillab qolibdi.
Shunda eri:
— Qarachi xotin kim ekan, - desa.
Xotiniyam uyqusirab:
— Uxliyvuring erim armiyada-yu, - dermish.
Shunda eri:
— Qarachi xotin kim ekan, - desa.
Xotiniyam uyqusirab:
— Uxliyvuring erim armiyada-yu, - dermish.
Ishdan qaytgan er xotinidan so‘rayapti:
— Bugun nimalar qilding?
Xotin:
— Kir yuvdim, ovqat pishirdim, derazalarni yuvdim, uylarni tozaladim. Mana kiyimlarni dazmollab o‘tiribman. Agar ertaga internetga pul to‘lab kelmasangiz, uyga kiritmayman!!!
— Bugun nimalar qilding?
Xotin:
— Kir yuvdim, ovqat pishirdim, derazalarni yuvdim, uylarni tozaladim. Mana kiyimlarni dazmollab o‘tiribman. Agar ertaga internetga pul to‘lab kelmasangiz, uyga kiritmayman!!!
— Jonimga tegib ketdi. Xotinim nuqul kech qolding, kech qolding deb, janjal qilgani qilgan.
— Ertaroq bor!
— Ertalab soat oltida borib ko‘rdim! Baribir kech kelding, deydi.
— Ertaroq bor!
— Ertalab soat oltida borib ko‘rdim! Baribir kech kelding, deydi.
Er xotinini poyezdga joylab kuzatyapti. Xotin yurayotgan poyezd oynasidan hayrlashyapti.
Shunda er:
— Xotin u yoqda har kimgayam ishonaverma, hozir yomon odamlar ko‘p.
— Nima? Eshitmayapman gapingizni...
— Ehtiyot bo‘l, o‘zingga mahkam bo‘l. Kechasi ko‘chaga chiqmagin...
— Nima? Baribiram eshitmayapman...
— Eee...Bilganingni qil..
— Haa, ...tushundiiimm...
Shunda er:
— Xotin u yoqda har kimgayam ishonaverma, hozir yomon odamlar ko‘p.
— Nima? Eshitmayapman gapingizni...
— Ehtiyot bo‘l, o‘zingga mahkam bo‘l. Kechasi ko‘chaga chiqmagin...
— Nima? Baribiram eshitmayapman...
— Eee...Bilganingni qil..
— Haa, ...tushundiiimm...
— Uylanganimga o‘ttiz yil bo‘ldi. Faqat bir marttagina xotinim bilan fikrimiz bir joydan chiqqan.
— Qachon shunday bo‘ldi?
— Uyimizga o‘t tushganda bitta eshikdan qochib chiqqanmiz.
— Qachon shunday bo‘ldi?
— Uyimizga o‘t tushganda bitta eshikdan qochib chiqqanmiz.
Xotin eriga savol beribdi:
— Dadasi, kobra ilonini ko‘rganmisiz?
Eri:
— Ha, axir o‘n besh yildan beri yonida yashayapman-ku.
— Chaqsa odam o‘larmish-a?
— Unda meni qonimda kobrani zahariga qarshi immunitet paydo bo‘pti-da?!
— Dadasi, kobra ilonini ko‘rganmisiz?
Eri:
— Ha, axir o‘n besh yildan beri yonida yashayapman-ku.
— Chaqsa odam o‘larmish-a?
— Unda meni qonimda kobrani zahariga qarshi immunitet paydo bo‘pti-da?!
