Bir bangi tolni salqinida pista chaqib o‘tirgan ekan, qo‘lidan bir dona pista yerga tushib ketibdi. Shunda haligi bangi pistaga qarab:
— Ey, yonimga kel, - debdi.
Lekin pista joyidan qimirlamabdi.
Shunda bangi:
— Ey, yonimga kel deyabman, - debdi.
Lekin pista joyida turoveribdi.
Shundan keyin haligi bangi 5-6 ta pistani yerga sochib:
— Hoy, menga anavi pistani ushlab kellaring, - debdi.
— Ey, yonimga kel, - debdi.
Lekin pista joyidan qimirlamabdi.
Shunda bangi:
— Ey, yonimga kel deyabman, - debdi.
Lekin pista joyida turoveribdi.
Shundan keyin haligi bangi 5-6 ta pistani yerga sochib:
— Hoy, menga anavi pistani ushlab kellaring, - debdi.
— Oyijon men 16 yoshga to‘lganimga 1 yil bo‘ldi, Nega menga labimni bo‘yashga hali ham qattiq qarshilik ko‘rsatyapsiz?
— Diilshooooooood o‘chir ovozingni!
— Diilshooooooood o‘chir ovozingni!
Podsho bir kuni Afandi bilan suhbat vaqtida muchal surishtirib qolgan edi, Afandi yil ag‘darib ko‘rib: «Muchalingiz it ekan» dedi. Podsho og‘rindi:
— Jahonga sher bo‘lib tanilgan bir jahongir nahot it bo‘lsa. Adashmay durustroq hisobla, xech bo‘lmasa yo‘lbars chiqar!
Afandi javob berdi:
— Ishning bu tomonini o‘ylaydigan bo‘lsangiz, siz itligingizda tura beringu maqtashni menga qo‘yib bering: muchalingiz fil, taqsir!
— Jahonga sher bo‘lib tanilgan bir jahongir nahot it bo‘lsa. Adashmay durustroq hisobla, xech bo‘lmasa yo‘lbars chiqar!
Afandi javob berdi:
— Ishning bu tomonini o‘ylaydigan bo‘lsangiz, siz itligingizda tura beringu maqtashni menga qo‘yib bering: muchalingiz fil, taqsir!
Afandi Podsho bilan ovga ketayotgan edi, oldilaridan quyon chiqib qoldi.
— Yuguring Afandim, ushlang quyonni,— buyurdi Podsho.
— Afandi otdan sakrab tushib quyonni quvlay ketdi. Quyon tutqich bermay qochib qoldi. Afandi harsillagancha Podshoning yoniga kelib, yelka qisdi.
— E, o‘zingizam toza noshud ekansiz—da! Shu oldiginangizda turgan quyonni ikki sakrab tutolmay... E shalviramay qoling—e!
— O‘zingiz o‘ylang axir, qorin to‘ygazish umididagi quvish bilan jon qutkazish umididagi qochish baravar bo‘ladimi?!
— Yuguring Afandim, ushlang quyonni,— buyurdi Podsho.
— Afandi otdan sakrab tushib quyonni quvlay ketdi. Quyon tutqich bermay qochib qoldi. Afandi harsillagancha Podshoning yoniga kelib, yelka qisdi.
— E, o‘zingizam toza noshud ekansiz—da! Shu oldiginangizda turgan quyonni ikki sakrab tutolmay... E shalviramay qoling—e!
— O‘zingiz o‘ylang axir, qorin to‘ygazish umididagi quvish bilan jon qutkazish umididagi qochish baravar bo‘ladimi?!
Uchta pashsha gaplashib o‘tirib zerikibdi. Uchchalamiz uch tomonga ketamiz va bir yildan so‘ng shu yerda ko‘rishamiz deb uchishibdi. Oradan bir yil o‘tibdi, pashshalar kelishilgan joyda yig‘ilishibdi:
Biri semirgan, ikkinchisi o‘z holatida, uchinchisi ozib ketgan ekan. Semirgan pashshadan so‘rashibdi:
— Sen qayerda bo‘lding?
— Men boy xonadonga borib ovqatni ichiga tushsam, bir kosa ovqatni surib qo‘yishardi. Mazza qilib yeb yotardim.
Ikkinchisidan so‘rashibdi:
— Senchi?
— Men shunday ovqatga uchib tushardim, bir qoshiqda olib qo‘yishardi, shuni yeb yotardim.
Uchinchisidan so‘rashibdi:
— Senchi? Nega ozib ketding?
— Men studentlarning yotoqxonasi oldiga borib qoldim, shunday ovqatiga tushsam, qanotimdan ushlab, bir shimib otib yuborishardi.
Biri semirgan, ikkinchisi o‘z holatida, uchinchisi ozib ketgan ekan. Semirgan pashshadan so‘rashibdi:
— Sen qayerda bo‘lding?
— Men boy xonadonga borib ovqatni ichiga tushsam, bir kosa ovqatni surib qo‘yishardi. Mazza qilib yeb yotardim.
Ikkinchisidan so‘rashibdi:
— Senchi?
— Men shunday ovqatga uchib tushardim, bir qoshiqda olib qo‘yishardi, shuni yeb yotardim.
Uchinchisidan so‘rashibdi:
— Senchi? Nega ozib ketding?
— Men studentlarning yotoqxonasi oldiga borib qoldim, shunday ovqatiga tushsam, qanotimdan ushlab, bir shimib otib yuborishardi.
Doktor bemorga dedi:
— Sizga ichish, chekish, begona ayollar bilan muloqotda bo‘lish ta’qiqlanadi.
Bemor o‘zicha o‘yladi:
«Xotinim qurmagur shu yergayam kelib ketdimi deyman?»
— Sizga ichish, chekish, begona ayollar bilan muloqotda bo‘lish ta’qiqlanadi.
Bemor o‘zicha o‘yladi:
«Xotinim qurmagur shu yergayam kelib ketdimi deyman?»
Bir alkash barga kirib barmenga 200g quy tozasidan, - desa
Barmen hayron bo‘lib, quyibdi.
— Yonimdagi akalarga ham quy, o‘zinga ham quy!, - debdi
"Rahmat" deb, chiqib ketayotsa. Barmen:
— Pulini bering, - desa
— O‘zing ham ichdingu, - debdi
Barmenning jahli chiqib, boyagini rosa uribdi.
2 kun o‘tib barmenni oldiga kaltak yegan alkash kelib:
— Manga 200g, o‘tirganlarga 300g dan quy, - debdi.
Barmen:
— Aka man ichmimanmi, - desa
— San ichvosang to‘palon qilarkansan, - dermish.
Barmen hayron bo‘lib, quyibdi.
— Yonimdagi akalarga ham quy, o‘zinga ham quy!, - debdi
"Rahmat" deb, chiqib ketayotsa. Barmen:
— Pulini bering, - desa
— O‘zing ham ichdingu, - debdi
Barmenning jahli chiqib, boyagini rosa uribdi.
2 kun o‘tib barmenni oldiga kaltak yegan alkash kelib:
— Manga 200g, o‘tirganlarga 300g dan quy, - debdi.
Barmen:
— Aka man ichmimanmi, - desa
— San ichvosang to‘palon qilarkansan, - dermish.
— Ko‘pchilik yoshlar Internetdan chiqib keta olishmayapti.
— Nega? Nima halaqit beryapti?
— Buni xohlashmayapti.
— Nega? Nima halaqit beryapti?
— Buni xohlashmayapti.
Fizika o‘qituvchisi Azizga yer shari qanday aylanishini tushuntirib beribdi.
Aroqxo‘r qo‘shnisi Toshpo‘lat aka esa Azizga yer nima uchun aylanishini gapirib beribdi.
Aroqxo‘r qo‘shnisi Toshpo‘lat aka esa Azizga yer nima uchun aylanishini gapirib beribdi.
Afandi eski devor yonidan o‘tayotgan edi, arilar uni talab qoldi. Afandi qanchalik qochib, arilarni haydasa, ular shunchalik yopishar edilar. Oxiri achchig‘lanib yaxtagini yechdi-da, ari uyaga yaqin borib dedi:
— Chaq-a, padaringga la’nat, armoning qolmasin!
— Chaq-a, padaringga la’nat, armoning qolmasin!
