— Эй, ёнимга кел, - дебди.
Лекин писта жойидан қимирламабди.
Шунда банги:
— Эй, ёнимга кел деябман, - дебди.
Лекин писта жойида туроверибди.
Шундан кейин ҳалиги банги 5-6 та пистани ерга сочиб:
— Ҳой, менга анави пистани ушлаб келларинг, - дебди.
— Диилшоооооооод ўчир овозингни!
— Жаҳонга шер бўлиб танилган бир жаҳонгир наҳот ит бўлса. Адашмай дурустроқ ҳисобла, хеч бўлмаса йўлбарс чиқар!
Афанди жавоб берди:
— Ишнинг бу томонини ўйлайдиган бўлсангиз, сиз итлигингизда тура берингу мақташни менга қўйиб беринг: мучалингиз фил, тақсир!
— Югуринг Афандим, ушланг қуённи,— буюрди Подшо.
— Афанди отдан сакраб тушиб қуённи қувлай кетди. Қуён тутқич бермай қочиб қолди. Афанди ҳарсиллаганча Подшонинг ёнига келиб, елка қисди.
— Э, ўзингизам тоза ношуд экансиз—да! Шу олдигинангизда турган қуённи икки сакраб тутолмай... Э шалвирамай қолинг—э!
— Ўзингиз ўйланг ахир, қорин тўйгазиш умидидаги қувиш билан жон қутказиш умидидаги қочиш баравар бўладими?!
Бири семирган, иккинчиси ўз ҳолатида, учинчиси озиб кетган экан. Семирган пашшадан сўрашибди:
— Сен қаерда бўлдинг?
— Мен бой хонадонга бориб овқатни ичига тушсам, бир коса овқатни суриб қўйишарди. Мазза қилиб еб ётардим.
Иккинчисидан сўрашибди:
— Сенчи?
— Мен шундай овқатга учиб тушардим, бир қошиқда олиб қўйишарди, шуни еб ётардим.
Учинчисидан сўрашибди:
— Сенчи? Нега озиб кетдинг?
— Мен студентларнинг ётоқхонаси олдига бориб қолдим, шундай овқатига тушсам, қанотимдан ушлаб, бир шимиб отиб юборишарди.
— Сизга ичиш, чекиш, бегона аёллар билан мулоқотда бўлиш таъқиқланади.
Бемор ўзича ўйлади:
«Хотиним қурмагур шу ергаям келиб кетдими дейман?»
Бармен ҳайрон бўлиб, қуйибди.
— Ёнимдаги акаларга ҳам қуй, ўзинга ҳам қуй!, - дебди
"Раҳмат" деб, чиқиб кетаётса. Бармен:
— Пулини беринг, - деса
— Ўзинг ҳам ичдингу, - дебди
Барменнинг жаҳли чиқиб, боягини роса урибди.
2 кун ўтиб барменни олдига калтак еган алкаш келиб:
— Манга 200г, ўтирганларга 300г дан қуй, - дебди.
Бармен:
— Ака ман ичмиманми, - деса
— Сан ичвосанг тўпалон қиларкансан, - дермиш.
— Нега? Нима ҳалақит беряпти?
— Буни хоҳлашмаяпти.
Ароқхўр қўшниси Тошпўлат ака эса Азизга ер нима учун айланишини гапириб берибди.
— Чақ-а, падарингга лаънат, армонинг қолмасин!





